NATUURLIJK is borstvoeding het beste voor moeder en kind, dat weet iedereen. Alleen werd ik zo hard in de richting van borstvoeding geduwd bij mijn zwangerschap van Arthur dat, toen ik niet genoeg melk bleek te hebben en uiteindelijk zo uitgeput was van al het kolven en aanleggen en opnieuw kolven aan de andere kant ..., ik op het randje van een postnatale depressie stond te balanceren en uiteindelijk ben gestopt met borstvoeding geven!
Mijn geweldig fantastische wederhelft en papa van de kindjes heeft hier aan de alarmbel getrokken en samen met onze vroedvrouw ben ik gestopt twee weken na de thuiskomst van Arthur. Dat lijkt niet zo lang, maar het voelde als twee jaar(!).
Je wordt door alle professionals zo in een hokje geduwd als je geen borstvoeding wil geven dat het bijna te gek is voor woorden!
Iedereen is daar met een mening, een artikel, folder of whatever die zijn/haar mening onderbouwt. Die stortvloed aan info was zo overweldigend bij mij en ik mee ging in het idee dat enkel borstvoeding goed was en niets anders een beter alternatief was ...
Gek, zo vind ik het nu!
Maar das mijn statement ...
Hé, het is oké om te kiezen voor de piste van geen borstvoeding geven!
Je kindjes groeien nog steeds rechtomhoog en hun protjes stinken ook nog steeds.
