Help, mijn peuter van 2,5 praat nog niet

In principe zou een kindje van twee jaar minstens 50 woorden moeten kennen en gebruiken. Hij zou op die leeftijd ook woordcombinaties en zinnetjes moeten beginnen maken zoals ‘mama eten’ of ‘pop muts’. 

Ga eens na wat je kindje wél zegt. Brabbelt hij bijvoorbeeld? Maakt hij oogcontact? En hoe is het met zijn grove en fijne motoriek gesteld?

Als je kindje van 2,5 jaar nog niet praat, raad ik aan om eens naar een logopedist te gaan die deze zaken met jullie bekijkt. Na een gesprek en taaltest (ja, dat is al mogelijk vóór de leeftijd van 2 jaar en nee, je kindje heeft niet door dat hij getest wordt, want het verloopt allemaal heel speels), laat je je eventueel doorverwijzen naar een centrum voor ontwikkelingsstoornissen (COS). Daar kijken ze of er enkel sprake van een taalachterstand is of misschien een algemeen ontwikkelingsprobleem.

Klinkt dit nog iets te drastisch? Dat snap ik! Thuis kan je natuurlijk ook al héél wat doen.

Hoe stimuleer je je kindje zelf om nieuwe woordjes te zeggen? Door te volgen, te imiteren, te interpreteren en nieuwe taal aan te bieden. Ga bij je kindje op ooghoogte zitten en probeer zo te ontdekken wat zijn interesse opwekt. Communiceert hij met jou? Maakt hij geluidjes tegen de voorwerpen? Of tegen jou? Initieert hij contact of draait hij weg van je? Waar kijkt hij naar?

Als je weet waar de aandacht van je kindje ligt, ga je imiteren. Stel dat je kindje met een pen op de tafel aan het tikken is. Dan neem jij een andere pen en doe je hem na. Op dat moment leg je eigenlijk contact met je kindje en is er verbinding. Je laat zien dat je het leuk vindt en mee wil spelen. Die verbinding is de allerbelangrijkste voorwaarde om je kindje iets aan te leren. Zonder zit je niet in zijn aandachtbubbel en neemt hij minder van je aan. 

Je kind neemt hier de leiding in de activiteit en jij volgt hem/haar in zijn interesse. Imiteer zowel de handelingen als geluidjes van je kind, om zo te laten zien dat je meedoet met zijn/haar spel.

Misschien zegt je kindje tijdens het kloppen wel iets als ‘oh’. Nu je hem geïmiteerd hebt in de vorige stap, zeg je nu een woordje dat op die ‘oh’ lijkt, zoals ‘op’, of ‘klop’. Je interpreteert zijn geluidje en koppelt er betekenis aan. Dat is belangrijk, want zo beseft je kindje dat hij een reactie krijgt als hij iets zegt, wat hem stimuleert om dat vaker te doen. En bovendien leert hij betekenis te geven aan woorden. Op dat moment heb je dus extra taal aangeboden.

Zorg ervoor dat je telkens maar één niveau hoger gaat dan wat je kindje kan. Zegt hij niets? Maak dan een geluidje zoals “oh”. Maakt hij een geluidje? Dan maak jij er een woord van. Zegt hij één woordje? Dan koppel jij er een tweede woord aan enzoverder. Op die manier bouw je naar zinnetjes toe.

Veel speelplezier!

Liefs x
Janne

Dit artikel werd geschreven in samenwerking met LoCo en vind je ook terug op De Taaltoren.