Over zieke kindjes

De babyreflux van dat eerste half jaar is plots een schattige droom vergeleken met de halfverteerde spaghetti gemengd met melk van de peuter. Je bent zelf zo moe, maar je zieke kind heeft je nodig en dat op het meest frustrerende moment: in het midden van de nacht.

Soms lijkt het alsof baby’s en peuters die eerste jaren aan de lopende band ziek zijn. Uiteraard hebben ze gemiddeld negen maanden per jaar een neus waar meer snot uitloopt dan dat je je kan voorstellen. Daarnaast passeert er op tijd eens een oorontsteking, een maagdarmvirus, de driedagenkoorts, de vijfde kinderziekte, de windpokken, de mond-hand-voeten ziekte enzovoort.

Al deze vrolijke kindervirusjes amuseren zicht rot in de crèche en verspreiden zich vrolijk van baby naar peuter en van peuter naar baby. Je kind dat eindelijk begon door te slapen, doet dat nu niet meer omdat het een hele nacht ligt te hoesten, snurken door de verstopte neus of zoals momenteel hier het geval is: overgeven. Mijn minste favoriete in het rijtje.

Gelukkig zijn kinderen weerbarstig. Meestal is hun ziek zijn voor jou als ouder vermoeiender dan voor hen. Want nadat ze je een hele nacht wakker hielden, doen ze overdag een extra lang dutje. Of nadat je net de crèche afbelde omdat je ze niet ziek wilt sturen, staan ze dankzij een dosis paracetamol vrolijk te springen in de zetel. En uiteraard gebeurt dat meestal op een dag dat je het net druk hebt op het werk. Het gevoel voor timing van die virussen kan ook beter.

Ik weet het, ik moet blij zijn dat het bij “onschuldige” kinderziekten blijft, die ze meestal op enkele dagen doorstaan. Er zijn kinderen en ouders die getroffen worden door ernstige of chronische ziekte. Maar het is toch elke keer pittig als je kind ziek is …

Deze blog verscheen eerder op GezelligeChaos.