Waarom mijn koffie altijd koud is sinds ik mama ben

Het ochtendritueel (of hoe ik dacht dat het zou gaan)

Ooit kon ik uitslapen tot negen uur, rustig mijn ogen opentrekken en mezelf een hete koffie inschenken. Ik stelde me voor dat dat als mama ook nog wel zou lukken: koffie, een klein ontbijtje, misschien zelfs een paar minuutjes scrollen om rustig wakker te worden.

De realiteit ziet er net iets anders uit. Mijn peuter bepaalt wanneer de dag begint, vaak nog ver voor mijn wekker dat doet. En opstaan betekent niet koffie, maar meteen een flesje opwarmen of onderhandelen met een koppig kind dat plots niet mee wil werken in het ochtendritueel. Tegen dat er een verse pamper ligt, de pyjama verruild is voor kleren en de eerste strijdjes van de dag geleverd zijn, staat mijn koffie ergens in de keuken. Alleen. Onberoerd. En vooral: al lang niet meer heet.

“Mamaaa…”

Elke keer dat ik denk: nu neem ik een slok, klinkt er een roep: “Mamaaa!”. Dorst, honger, een volle pamper, of gewoon een peuter die beslist dat ik op dat moment iets anders moet doen.

Ik loop weg van mijn koffie, los problemen op, kom terug… En ja, tegen dan is ze niet gewoon lauw meer. Ze is zo koud dat ik mezelf kan wijsmaken dat ik mee ben met de nieuwste trend: een hippe iced coffee. Alleen staat die dan niet in een fancy takeaway beker met een rietje, maar in mijn favoriete ietwat lelijke bruine mok, middenin een keuken die er dankzij mijn man altijd spic en span uitziet (thank god voor een moderne partner die meedraait in het huishouden). De koffie zelf? Die is ondertussen vanzelf afgekoeld. Iced coffee, homemade.

Koude koffie als levensstijl

Na een tijdje geef je het op. Je leert multitasken: met de ene hand koffie naar binnen werken, met de andere torens bouwen van Duplo. Soms drink ik koffie zelfs in vier etappes: lauw, kouder, ijskoud. En gek genoeg went het. Het wordt een soort… mama-handelsmerk. Misschien is dat stiekem ook de reden waarom het ’s morgens altijd zo druk is aan de koffiemachine op het werk: alle mama’s die eindelijk nog eens een hete koffie willen drinken in alle rust en zonder kinderen.

De charme van lauwe slokken

En toch; ergens vind ik het ook mooi. Die koude koffie is een stille getuige van hoe mijn dagen eruitzien: druk, chaotisch, maar gevuld met liefde. Elke slok herinnert me eraan dat ik niet alleen ben. Want ergens, in veel keukens tegelijk, zit er een andere mama exact hetzelfde te doen: koude koffie drinken terwijl haar peuter alweer iets roept. En eerlijk? Voor nu hoort dat er gewoon bij en eigenlijk smaakt het best oké.