4 fouten die ik maakte toen mijn kinderen in het middelbaar zaten die jij kan vermijden

1. Overbemoederen

Ik deed veel te veel voor mijn kinderen toen ze in het middelbaar zaten. Ik deed hun was, ruimde die op in hun kasten, maakte hun lunch, ruimde hun sporttassen op, stelde hen vrij van het legen van de vaatwas of van stofzuigen … En dat deed ik allemaal om het hen gemakkelijker te maken met hun schoolwerk. Ze hadden het al zo druk. 

Maar in de plaats van hen te helpen, creëerde ik een soort aangeleerde hulpeloosheid. Ik stond hen in de weg om zelfredzaam en onafhankelijk te worden, eigenschappen die ze nodig hebben nu ze verder studeren en op kot zitten. Eigenschappen die ze nodig hebben om volwassen te worden. Op een bepaald moment ben ik gestopt met alles voor hen te doen, en ik stond ervan versteld hoe bekwaam, verantwoordelijk en competent ze werden. Wat een toeval, hè? 

2. Schermen in de slaapkamers 

Ik dacht, nogal naïef, dat tieners zouden slapen als ze moe waren. Ik realiseerde me niet hoe verslavend videogames, social media en berichtjes konden zijn. Blijkbaar sliep mijn dochter met haar gsm ín haar bed, minstens twee jaar lang. 

Jarenlang waren mijn kinderen moe op de middelbare school. Niet alleen omwille van hun biologische klok waardoor ze laat wilden opblijven en lang wilden uitslapen, maar blijkbaar dus ook omdat die verdomde elektronica hun slaap verstoorde. 

Als ik het kon opnieuw doen, dan zou ik mijn kinderen verplichten om hun gsm beneden te laten liggen voor ze gingen slapen. We hebben de gezinscomputer ondertussen zo ingesteld dat die om 23h wordt afgesloten in de week, en om middernacht in het weekend. We hebben geleerd dat je met ouderlijk toezicht de telefoon van je kinderen ’s nachts kan uitschakelen, zodat ze niet om 2 uur ’s nachts kunnen whatsappen. Ik wou dat ik dat enkele jaren eerder had geweten. 

3. Sociale angst 

Alle tijd die ik spendeerde om bang te zijn en me zorgen te maken over hun sociale leven … Hebben ze genoeg vrienden? Hebben ze goede vrienden, en hebben die een goede invloed? Gaan ze genoeg uit? Gaan ze te veel uit? Hebben ze al een lief? Zal hun hart niet gebroken worden? 

Ik kan nu ondubbelzinnig zeggen: me zorgen maken over hun sociale leven was een verspilling van mijn tijd en mijn energie. Ze hebben een fijne groep vrienden, en leren heel wat nieuwe mensen kennen nu ze op kot zitten. Ik had me geen zorgen moeten maken, ze doen het prima. 

4. Ouderlijke druk 

Ik wou dat ik beter was omgegaan met de groepsdruk, of beter gezegd met de druk die wij als volwassenen voelen van andere ouders. Bijvoorbeeld over het thema verder studeren. Het leek wel alsof elk gesprek in het zesde middelbaar (en soms zelfs al in het vijfde) uitmondde in een gesprek over verder studeren. Of we nu op een basketmatch waren of andere ouders gewoon ergens tegenkwamen, telkens weer ging het over of ze al een idee hadden over het volgende jaar, wie waar zou gaan studeren, welke richtingen ze zouden volgen en zo verder. 

Ik kreeg eerlijk gezegd stress van al die druk. Wij moeders kunnen een beetje gek worden als het om onze kinderen gaat, en ik liet het mij raken. Helaas heb ik wellicht wat van die stress doorgegeven aan mijn kinderen, terwijl zij niet ook nog eens met mijn angsten hoefden om te gaan … 

Hetzelfde gebeurde ook op het einde van de lagere school, toen er een beslissing moest worden genomen over de middelbare school en over de richting die ze daar zouden volgen. Ik werd een beetje tureluurs van alle ouders die bezig waren over die infosessie hier en of we toch naar die opendeur ginder waren geweest en hoever we nu stonden met onze beslissing … 

Iedereen heeft zijn eigen pad, iedereen moet doen wat goed is voor zijn of haar kind en familie. Het maakt niet uit wat al die anderen doen, de enige die telt is jouw zoon of dochter. De rest is white noise en dat had ik moeten afblokken. 

Bron: Your Teen