We trappen wellicht een open deur in als we zeggen dat tieners nogal snel geïrriteerd raken. Waar ze zich dan zoal aan ergeren? School, leeftijdsgenoten, de maatschappij, zo’n beetje aan alles eigenlijk. En of we er nu blij mee zijn of niet, ze durven zich misschien ook weleens een ietsiepietsie te ergeren aan ons. Zo héél af en toe, hé …
Dit zijn vijf dingen waarvan tieners zeggen dat ze er zich aan ergeren bij ons:
We hebben geen oog voor wat ze goed doen
Tieners hebben vaak een behoorlijk druk schema. Huistaken maken, studeren, een studentenjob, hobby’s, noem maar op. Ze zijn de hele dag druk in de weer … om dan toch bestempeld te worden als “lui” omdat ze hun was niet in de wasmand hebben gegooid. Natuurlijk overdrijven we hier een beetje – maar tieners hebben vaak het gevoel dat er meer aandacht gaat naar wat ze fout doen dan naar hun inspanningen.
We dringen aan wanneer ze ergens niet over willen praten
Als je tiener thuiskomt van school en somber lijkt of als hij plots niet meer omgaat met een vriend die hij vroeger leuk vond, vraag dan wat er scheelt en praat erover. Als je tiener echter aangeeft dat hij ergens niet over wil praten, dring dan niet aan. Tieners houden er niet van om geforceerd te worden om te praten over dingen die ze zelf nog aan het uitzoeken zijn, en ze vinden het niet fijn om in het nauw gedreven te worden als ze dat toch moeten doen.
We controleren hen te veel (soms zonder het te zeggen)
Als ouders van tieners houden we graag een oogje in het zeil. Zo willen we graag het paswoord van hun online account, zodat we toegang hebben in een noodgeval. Op zich is dat prima en volledig begrijpelijk, maar soms gaan ouders daar te ver in. Een tiener vindt het onrechtvaardig als zijn browsergeschiedenis voortdurend gecontroleerd wordt of als elke mail gelezen wordt. En dat gevoel wordt nog versterkt als dat in het geheim wordt gedaan. Het continu over de schouder meekijken kan het wederzijds vertrouwen in gevaar brengen.
We worden boos als ze voor zichzelf opkomen
Je kent het waarschijnlijk wel: tijdens een discussie heeft je tiener het gevoel dat hij niet gehoord wordt, en dus roept hij dat hij oneerlijk behandeld wordt. Waarop hij te horen krijgt “dat hij niet zo moet tegenspreken en een beetje rustiger moet zijn”. We leren kinderen op jonge leeftijd dat ze voor zichzelf moeten opkomen – en dat het zelfs hun recht is. Maar als ze dat doen tegen ons, dan wordt het plots een ander verhaal. Die dubbele standaard vinden tieners behoorlijk irritant.
We eisen respect
Respect kan twee dingen betekenen: iemand respecteren als autoriteit, of iemand respecteren als persoon. Die twee worden nogal eens door elkaar gehaald. Natuurlijk is het redelijk als we verwachten dat onze tieners ons als persoon respecteren. Maar als ouders bedoelen dat hun autoriteit moet gerespecteerd worden (“Ik ben je moeder/vader, dus je moet luisteren naar wat ik zeg!”), dan zorgt dat vooral voor wrevel bij hun tiener.
