Scary Mommy deelde onlangs een artikel van een mama die waarschuwt welke vragen je beter niet stelt aan je tienerzoon. Natuurlijk worden de meeste vragen beantwoord met frustrerende antwoorden zoals ‘Ik heb nu geen tijd’ of ‘Mam!”. Maar er zijn toch enkele vragen waar je beter voorzichtig mee omgaat.
Waarom neem je zoveel douches?
Wanneer je kind dat niet meer in bad wil, plots graag onder de douche springt - zelfs dagelijks - ben je aanvankelijk trots. Al die preken over persoonlijke hygiëne hebben eindelijk hun vruchten afgeworpen. Misschien ben je wel geneigd een opmerking te maken over zijn nieuwe ‘propere’ gewoontes of wil je zelf een vraag stellen. Doe dat maar niet…
Laten we zeggen dat hij niet meer tijd in de badkamer spendeert vanwege een plotselinge openbaring over stinkende oksels. Zeker, hij mag zich dan wel inzepen onder de douche, maar hij is ook... zichzelf aan het inzepen. Begrijp je wat ik bedoel? Hoe minder je erover vraagt, hoe beter. Wees blij dat je niet meer hoeft te zeuren over douchen, en laat het daarbij.
Wanneer heb je voor het laatst je tanden gepoetst?
Mocht je tiener echt zo veel belang hechten aan persoonlijke hygiëne, dan zou zijn adem niet ruiken naar rotte eieren. Nee, dan zou hij vriendjes worden met de tandenborstel die nu enkel stof staat te verzamelen in de houder. Maar helaas, zijn huid mag dan brandschoon zijn, zijn tanden hebben een vaag geel laagje. Je dacht dat als hij oud genoeg was om voor zichzelf te zorgen, hij wel voor zijn eigen mondhygiëne kon zorgen. Je had het mis...
Gouden tip: vraag hem niet wanneer hij voor het laatst gepoetst heeft, stel het gewoon voor. Dagelijks misschien. Gewoon zodat hij weet dat het een optie is.
Waar is al het bestek naartoe?
Als je tienerzoon een slaapkamer heeft - zelfs als hij die deelt met een broer of zus, zelfs als je een "geen eten in de slaapkamer"-regel hebt opgesteld - dan beloof ik je: hij eet daar!
Heb je het nog niet gemerkt? Steeds meer bestek, glazen en borden verdwijnen uit de keukenkasten. Een beetje zoals alle sokken die de droger in de loop der jaren heeft "opgegeten”. Maar dit is geen toeval. De waarschijnlijke boosdoener kan je waarschijnlijk terugvinden in zijn kamer.
De kamer van een tiener binnengaan op zoek naar vermist keukengerei is als binnengaan in een bacterieel horrorhuis. Je zult de borden inderdaad vinden, met wetenschappelijk experimentwaardige hoeveelheden schimmel of gestolde melk op de bodem. Vorken en lepels zijn op onverklaarbare wijze in lades beland en tussen de matras en de lattenbodem kan je ook altijd wel iets vinden. Je bent dus gewaarschuwd!
Wat ruik ik?
Nog een reden waarom je je niet te diep in de kamer van een tiener moet wagen: de stank. Er liggen altijd vochtige handdoeken te schimmelen op een hoopje in de hoek, en vuile was ligt overal verspreid. Die muffe, uiengeur die je neusharen doet verschrompelen - zijn het oksels? Voeten? De beschimmelde handdoeken? De eerder genoemde knapperige borden? Een broodje dat ergens ligt te rotten? De mogelijkheden zijn eindeloos.
Wat betekent dat dan?
Voel je je graag de oudste en oncoolste persoon op aarde? Negeer dan mijn advies en stel deze vraag. Want dat is precies wat er zal gebeuren als je vraagt naar een onbekend woord of een onbekende zin die net uit de mond van je kind kwam. Je vraagt onschuldig, bijvoorbeeld, "Wat betekent ‘no cap’?” en je krijgt - op zijn minst - een episch lachje te horen, zo niet een regelrechte beschuldiging dat je bejaard bent en er niets van snapt.
Ja, het is onze taak als ouders om te weten wat er in het leven van onze kinderen speelt. Met wie gaan ze om? Hoe gaat het op school? Doen ze geen ‘domme’ dingen? . Maar als het op bepaalde dingen aankomt, is het beter om de oogkleppen op te doen en ons te concentreren op het doorkomen van de tienerjaren zonder dat die vreselijke geur het huis binnendringt.
