Soms lijkt de tijd mij te overvallen. En dan verschijnen verjaardagen plots uit het niets…
Oké, de titel is wat overdreven. Ik ben natuurlijk zijn verjaardag niet écht vergeten. Ik was er immers bij, de dag dat hij geboren werd, netjes vooraan in de rij op mijn speciaal voor de gelegenheid uitgeruste troon. Die datum staat in mijn geheugen gegrift, dus die zal er hopelijk niet zo snel uitfloepen. Het komt erop neer dat ik gewoon niet goed voorbereid was.
Ken je dat gevoel wanneer je plots ontdekt dat het al later is dan je dacht? Wel, dat overkomt mij dus regelmatig. Om maar niet te moeten zeggen: constant! Terwijl mijn hoofd nog in januari rondhangt en worstelt met het nieuwe jaartal, blijkt het plots al februari te zijn. Of maart. Of … ahum … in dit geval: april. (Shame on me!) Doe er dan nog een schepje uitstelgedrag bovenop, en je weet hoe laat het is (of juist niet, want daar wringt het schoentje net …).
‘We moeten nog eens nadenken over …’
‘Waar zouden we hem blij mee kunnen maken?’
‘Misschien kunnen we …’
‘Ik kijk straks wel even!’
…
En zo is het plots de dag voor zijn verjaardag.
Maar chill, geen paniek, we hebben nog een hele dag de tijd. Als de inspiratie wilt komen, dan toch. Want waar maak je een tiener, een beginnende puber, blij mee? Hij heeft al alles en doet de laatste tijd niets liever dan in de zetel hangen.
… Even geduld, inspiration loading ...
Op de voet gevolgd door het volgende struikelblok, wat had je gedacht? Het is maandag: de winkels zijn gesloten! Niet allemaal natuurlijk, enkel de winkels waar de net-tot-mij-verschenen cadeaus te koop zijn. Well, hello, Mr. Murphy!
Online shoppen gaat snel, supersnel, maar helaas net niet snel genoeg. Een speciale loedermoederbestelknop zou handig zijn, voor alle last-second-inkopen die wij, mama’s vergeten zijn. (Ik vraag bij deze een patent aan!) Voorlopig klik ik maar op de gewone bestelknop en ga ik akkoord met een levering de volgende dag. Op zijn verjaardag. Slik. Dikke fail, loedermoeder!
Hoog tijd voor plan B!
In welke winkel vind je altijd iets (of veel!) waar je niet naar op zoek was, wat je denkt te kunnen gebruiken en dus ook zonder nadenken in je winkelmandje gooit? Den Action to the rescue! Met één missie (13 ludieke cadeautjes) en veel goeie moed ga ik de automatische schuifdeur door. (En laat Murphy weer eens het alarm afgaan, de pestkop!) Mijn ogen schieten alle kanten op, mijn brein draait op volle toeren en mijn handen graaien in de rekken. In een mum van tijd (want ah ja, het was bijna sluitingstijd!) was de buit binnen.
Met de juiste inkleding en tekstjes erbij lijkt het alsof dit altijd al de bedoeling geweest is. Gewichtjes (Tijd om wat spieren te kweken!), een grappige spons (Tijd om meer te helpen in het huishouden!), een pot Noedels (Tijd om je eigen potje te leren koken!), goedkope maar lekkere parfum (Tijd om fris voor de dag te komen!), sporttape (Tijd om uit te kijken voor blessures!) … 13 stuks in totaal. Nog wat inpakpapier, plakband, ballonnen, slingers en de volgende ochtend versgebakken pannenkoeken als ontbijt, om mijn mislukking netjes in te dekken.
Het last-second-plan toverde 13 keer een lach op het gezicht van mijn tiener.
Oef!
Zelfs toen ik met schaamrood op de wangen (again!) moest bekennen dat de pakjes ook op de dag zelf niet zouden toekomen. (Ik had ze nochtans voor 19u besteld!)
Alweer oef!
Loedermoeder nailed it.
Maar echt, ben ik nu de enige die zo’n dingen aan de hand heeft?
