De betekenis van puberteit volgens mijn zoon: “Een periode waarin OUDERS lastig beginnen te doen en vooral veel zagen!” Grappig dat hij het zo ziet.
De puberteit
Volgens Wikipedia staat puberen voor “de manier waarop jongeren zich ogenschijnlijk onvoorspelbaar gedragen en zich tegen het gezag van opvoeders verzetten.” Dat lijkt er volgens mij al veel beter op.
We weten dat er zowel fysiologisch als sociaal-emotioneel grote veranderingen in het lichaam van de puber plaatsvinden, alle begrip hiervoor. Maar voor de meeste ouders is het een vermoeiende periode omdat de meeste tieners dan uitdagend gedrag vertonen, eigenwijs zijn of nergens zin in hebben.
Hoe gaan ouders hier het beste mee om?
Tip van wijze oma: denk aan de kamerplanten
Op mijn vier eigen totaal verschillende kinderen testte ik meerdere methodes uit, waarvan er maar één écht geholpen heeft: de wijze raad van een oma om pubers zoals kamerplanten te behandelen. Het klinkt wat grof, maar het is dé methode om oeverloze discussies en spanningen voor iedereen te vermijden.
Hoe pas je dit concreet toe?
1. Laat ze vooral met rust.
Kijk vanop een afstand als toeschouwer naar je puber zonder je te bemoeien.
Vermijd dus discussies en kijk voorbij het lastige gedrag (zolang het niet gevaarlijk is natuurlijk). Want als je wél aandacht geeft aan het lastige gedrag, dan zal het toenemen.
Denk aan het motto “Alles wat je aandacht geeft, groeit.”
2. Geef ze af en toe wat water.
Bij de kamerplant kijk je graag naar de schoonheid, de mooie kleuren, de speciale vorm.
Blijf ook bij je puber aandacht geven aan de (weinige) momenten waarop ze wél positief gedrag vertonen. Benoem datgene wat hen uniek maakt, zo voelen ze zich gezien in wie ze werkelijk zijn.
Met opnieuw in het achterhoofd het motto “alles wat je aandacht geeft, groeit.”
3. Zorg voor genoeg zonlicht.
Blijf je puber oneindig liefhebben en weet dat deze puberfase tijdelijk is.
