Tieners willen natuurlijk meer en meer dingen zelf kunnen bepalen. Jij zet als ouder de krijtlijnen uit, maar je tiener zal een sport van maken om jouw grenzen af te tasten en te proberen alsnog zijn of haar zin te krijgen. Op korte termijn is dat soms vervelend of vermoeiend (en ja, dat is een understatement), maar op de lange termijn is het misschien wel goed nieuws? Zo leren onze kinderen op te komen voor hun eigen mening en te bereiken wat zij echt willen. #alwayslookonthebrightside
1. Relativeer
Laat ons eerst met nog meer goed nieuws beginnen. Eigenlijk, als je erover nadenkt, gaan de meeste discussies met tieners over tamelijk kleine dingen: fuiven, kleren, piercings, slaaptijd, schermtijd …
Dus wat al heel goed kan helpen is: relativeren!
2. Kaats de bal terug
Je kunt discussies soms zelfs vermijden door bij een vraag de bal terug te kaatsen. ‘En wat zou jij doen?’ (Een typische techniek die ook door incompetente of juist heel empathische managers gebruikt wordt, afhankelijk van hoe je het bekijkt, haha.)
Een voorbeeld. Je tiener vraagt: ‘Hoe laat moet ik thuis zijn?’ Je kunt antwoorden: ‘Om 23u stipt’. Maar probeer anders eens: ‘Hm, wat vind jij een goed uur om terug te zijn?’ De kans is groot dat hij of zij dan zelf al even gaat nadenken (‘Wat zou mama/papa een redelijk uur vinden?’) en misschien een aanvaardbaar uur gaan voorstellen.
3. Koop tijd
In discussies met tieners heb je misschien het gevoel dat ze onredelijk zijn. Dat heeft vaak te maken met hun emotieregulatie. Die staat namelijk nog niet helemaal op punt. (Die van ons staat ook nog altijd niet op punt, vrees ik.)
Als de emoties hoog oplaaien en je voelt dat een discussie omslaat in ruzie en je tiener, of jijzelf trouwens ook, niet meer voor rede vatbaar is, zet dan een paar figuurlijke (of letterlijke) stappen achteruit. Je hoeft niet meteen met een antwoord te komen.
Als je tiener iets vraagt, mag je daar echt wel over nadenken. ‘Ik hoor dat het belangrijk is voor jou. Ik ga daar even over nadenken.’ Of: ‘Ik ga dat straks even met papa bespreken.’ Of: ‘Ik voel dat we allebei wat boos of gefrustreerd zijn. Ik ga even de keuken opruimen en mijn hoofd leegmaken, en we bespreken het straks verder.’
Heb je een puber die blijft aandringen? Want uiteraard wil je kind NU, METEEN een antwoord. Geef dan aan dat je begrijpt dat je tiener snel een antwoord wil, maar dat dat nu niet gaat. Dat kan even lastig zijn. Maar op de lange termijn bewijzen we onze kinderen hiermee een dienst.
Ze leren zo meteen dat onder druk beslissingen nemen niet altijd verstandig is. Bij tieners die blijven doordrammen, kan het soms helpen iets op te schrijven. Zo maak je duidelijk dat je het belangrijk vindt en niet zal vergeten.
4. Ken je eigen grenzen én weet waarom je die stelt
Je hebt je antwoord gegeven. Het is ‘nee’. Maar jouw tiener? Will not take no for an answer … Herkenbaar? We werken met een voorbeeld. Je dochter wil een tweede gaatje in haar oor (willekeurig voorbeeld, totaal niet uit mijn leven gegrepen (kuch)).
Je argumenteert dat je haar daar nog te jong voor vindt. ‘Binnen een paar jaar kunnen we dit opnieuw bespreken.’ Maar zowat wekelijks komt ze hierop terug. ‘Iedereen heeft al een tweede gaatje. Ik begrijp echt niet waarom dat niet mag. Ik wil dat zo graag.’ Het is niet makkelijk om voet bij stuk te houden… En dan hangt alles af van jouw ouderlijke agenda en jouw grenzen …
Tieners willen begrijpen waarom iets niet kan of mag. Als je als ouder met goede argumenten komt voor het ‘waarom’, dan is de kans op begrip veel groter.
5. Praat én luister
Eigenlijk zouden discussies op zich geen probleem mogen zijn, maar inderdaad een goede oefening voor later (hoor ik je nu hardop groen lachen?). Als je op een zinvolle manier discussieert, hoeft dit niet in hoogoplopende gevoelens, ruzie en slaande deuren te verzanden.
Maar dan moet je wel echt openstaan voor communicatie in twee richtingen. Jouw argumenten én de argumenten van je tiener moeten allebei op een min of meer rustige manier aan bod kunnen komen.
6. Probeer neutraal te blijven
Wil je vermijden dat een discussie omslaat in ruzie, dan kun je het best proberen om zo neutraal mogelijk te communiceren over je bezorgdheden en bedenkingen. Probeer niet te verwijten, maar wel vast te stellen.
Meer lezen?
Geen tropenjaren meer, geen 'team no sleep' meer, geen peuterpuberteit of babysits meer... Heerlijk, een zelfstandig kind in huis dat je niet constant moet entertainen, met wie je interessante gesprekken kan voeren en volwassenere dingen mee kan doen ... Helaas! Krijg je gepresenteerd: een heerlijk kopje kakelverse hormonen. Met een werkelijk unieke blend: de TIENER.
In het boek Ouders komen van Mars gaat Evelien Kayaert op zoek naar antwoorden op onbegrijpelijke gedragingen of uitspraken van tieners. Daarvoor wordt ze bijgestaan door expert Anky De Frangh, klinisch psychologe, gedragstherapeute en gespecialiseerd in het helpen van ouders bij het omgaan met het gedrag en de emoties van hun kinderen.
Meer info vind je hier.
