Een eetstoornis gaat eigenlijk niet over eten. Een eetstoornis gaat over bang groeien en vastlopen in je groeitraject. Centraal staat een overwaardering van uiterlijk, gewicht en lichaamsvormen, waardoor andere thema’s in het opbouwen van de identiteit op de achtergrond komen.
Gedachten en gedragingen rond lijnen en gewichtsverlies nemen het leven van je tiener over. Eetgewoonten, gewicht of lichaamsvormen en de mogelijkheid om die onder controle te houden gaan steeds meer bepalen hoe hij of zij zich voelt: 'Ik ben enkel goed als de weegschaal mijn ideale gewicht laat zien. Ik ben slecht bezig als er een hoger cijfer verschijnt.'
Jongeren met een eetstoornis leggen zichzelf extreem strenge dieetregels op. Wanneer ze een regel (die sowieso bijna onhaalbaar was) niet kunnen volgen, voelt dat als falen. Het verlies van zelfcontrole kan leiden tot eetbuien of zelfverwonding. Na controleverlies zullen sommige tieners dat proberen te compenseren door misbruik te maken van laxeermiddelen, door te braken, overmatig te bewegen… Welke diagnose er uiteindelijk gesteld wordt, hangt af van de balans tussen lijngedrag, eetbuien en compensatiegedrag. Al deze factoren hebben een impact op het gewicht van je kind.
Een papa vertelt: ‘Het gaat over veel meer dan eten. Mijn dochter heeft het gevoel geen controle meer te hebben over haar leven. Alles wordt zwaar en bedreigend: school, sociale contacten... Ze heeft het gevoel niet meer mee te kunnen met de ratrace van het leven. Ze sluit die negatieve gevoelens op in zichzelf en daardoor wordt het onmachtsgevoel steeds groter.
Ze zit in een kwetsbare fase van haar ontwikkeling, is nog niet in staat om te relativeren. Ze zoekt naar controle en alleen controle over eten lukt. Dat geeft een goed gevoel, houvast. Dat gevoel is verslavend en gevaarlijk. Anorexia wordt een vriend. Het zorgt ervoor dat ze even kan ontsnappen uit de mallemolen van de maatschappij die haar het gevoel geeft dat ze er niet bij hoort.
Anorexia is een sluwe, soms onzichtbare, maar altijd aanwezige ziekte die alles overheerst. Ze biedt eerst veiligheid, de veiligheid die mijn dochter kwijt was. Maar algauw wordt het dwangmatig. Ze wil wel ontsnappen uit de ziekte, maar het idee om helemaal terug te keren naar de gewone maatschappij is ook heel bedreigend.'
Meer lezen?
Ouders spelen een belangrijke rol als het op gezonde eetgewoontes en een positief lichaamsbeeld komt, maar hoe doe je dat precies? Waaraan herken je of je kind of tiener een ongezonde relatie met gewicht en voeding heeft? Wanneer ga je het gesprek aan? Wat zet je op tafel? En hoe kun je er op een milde manier voor zorgen dat je kinderen een positieve relatie met hun eigen lichaam kunnen aangaan?
In het boek Ben ik te dik, Mama? geeft psychologe en Eetexpert-oprichter An Vandeputte samen met het team van Eetexpert onderbouwde antwoorden op de meest gestelde vragen van ouders en gaat ze concreet in op veelvoorkomende twijfels en bezorgdheden. Van de inhoud van de voorraadkast tot de openingszin van gesprekken over gezondheid en gewicht.
Meer info vind je hier.
