Praten met je tiener over seksualiteit. Niet altijd een makkelijk topic. Eentje waarvoor je misschien graag de zwarte piet doorschuift naar je partner. Maar het is belangrijk om ook zo’n onderwerpen niet uit de weg te gaan. Zoals natte dromen bij tienerjongens. Wat is dat eigenlijk precies? En hoe praat je erover?
De puberteit brengt voor je tiener waarschijnlijk al een fysieke en emotionele rollercoaster met zich mee. En natte dromen zorgen mogelijk voor schroom en schaamte. Vooral als het gebeurt voordat ze weten wat het allemaal betekent en waarom het een volkomen normaal, natuurlijk lichaamsproces is.
Als je kind aan de vooravond van de puberteit staat, wil je gewapend zijn met informatie en voorbereid zijn om er goed mee om te gaan. Met de juiste seksuele en lichaamsvriendelijke taal en woorden, zodat je kind zich op zijn gemak voelt in plaats van beschaamd.
Wat is een natte droom?
Natte dromen (wetenschappelijke naam: nachtelijke uitstoot) zijn een “normaal onderdeel van de puberteit en komen meestal voor tijdens de REM-slaap (late slaapfase waarin je diep slaapt)”, legt dokter en seksuoloog Lanae St.John uit. "Deze spontane orgasmes vinden plaats terwijl iemand slaapt", zegt ze. Dus zonder enige manuele stimulatie.
Hoe komt het dat jongens natte dromen hebben? Hoewel ze meestal worden geassocieerd met tienerjongens in de puberteit, kan iemand van elk geslacht seksuele reacties ervaren tijdens de slaap. En dat is allemaal volkomen normaal, natuurlijk en gezond ... en niet altijd gerelateerd aan een erotische droom.
St. John: "Dat is niet altijd het geval – soms kunnen mensen die een natte droom hebben gehad zich hun droom niet eens herinneren." Natte dromen kunnen zelfs worden veroorzaakt door beweging tegen beddengoed.
Waarom lijkt het alsof tieners en twintigers ze het vaakst hebben? "Over het algemeen zullen mensen die jonger en minder seksueel actief zijn meer nachtelijke uitstoot hebben dan iemand die ouder is en vaker seks heeft. Alleen of met partners, het maakt geen verschil," zegt Nicole Prause, een seksueel psychofysioloog.
"Een veel voorkomende mythe is dat nachtelijke uitstoot een teken van jeugdigheid is. Ze nemen uiteindelijk wel af op volwassen leeftijd", zegt ze, maar de afname wordt meestal geassocieerd met "het regelmatiger seksueel actief worden als volwassene, wanneer je kunt masturberen wanneer je wilt of een vaste partner hebt".
Er is nog veel dat wetenschappers niet weten over natte dromen. Zoals hoe vaak ze voorkomen en waarom sommige mensen ze krijgen en anderen niet. Dat betekent dat je kind er misschien nooit een heeft, maar het is zeker normaal als dat wel zo is.
Hoe praten met je tiener over natte dromen?
Net zoals elke tiener zijn puberteit (en natte dromen zelf) anders ervaart, kan ook de manier om je kind over natte dromen te benaderen verschillen, zegt Dr. Lee Phillips, een psychotherapeut en seks- en relatietherapeut. Dat betekent dat sommige kinderen meer openstaan voor deze gesprekken, terwijl andere er negatief op kunnen reageren.
Het belangrijkst is hun ervaringen te normaliseren en te valideren. Vermijd dus zeker een oordeel of een spottende toon, zegt Phillips. "De kans bestaat dat ze zich schamen. Het is belangrijk om ze de tijd en ruimte te geven die ze nodig hebben."
"Heel wat jongeren begrijpen soms niet wat er met hen is gebeurd als ze een nachtelijke ejaculatie ervaren en misschien denken dat ze geplast hebben," voegt Prause eraan toe. "Afhankelijk van of je kind al enige voorlichting over seks heeft gehad of niet, is het waarschijnlijk het nuttigst om ze gewoon gerust te stellen, zoals laten weten 'dat betekent gewoon dat je penis gezond is.'"
"Het kan natuurlijk gênant zijn om wakker te worden met plakkerige lakens," voegt dokter St. John eraan toe. "Sommige kinderen schamen zich als ze denken dat ze in bed geplast hebben en haasten zich dan om het bewijs te verbergen. Laat kinderen weten dat ze normaal zijn; er is niets mis met hen als of wanneer het gebeurt."
Zij stelt voor hen te laten weten dat natte dromen "gewoon een gevolg zijn van het natuurlijke proces van seksuele ontwikkeling". "Als ze van streek zijn over de rommel, of zich zorgen maken over logeerpartijen, kan begeleiding om hiermee om te gaan ook nuttig zijn," zegt Prause.
"Iets als: 'Zullen we een washandje achterlaten voor de volgende keer dat dit gebeurt, dan spoel je het washandje gewoon af?' Het kan nuttig zijn om hen een terminologie te geven die past bij hun leeftijd. 'Natte dromen' is misschien makkelijker en nauwkeuriger genoeg voor jongere kinderen, terwijl een tiener misschien 'ejaculatie' begrijpt."
Wanneer moet je ‘dat praatje’ doen?
Wat is nu de beste leeftijd of ontwikkelingsfase om het gesprek over natte dromen aan te snijden? "Er is geen wetenschap die zegt wat een goede leeftijd is om het onderwerp te introduceren," zegt Prause, maar je moet voorzichtig te werk gaan als je voor het eerst over natte dromen praat nadat je kind er een heeft gehad.
"Het is waarschijnlijk niet het moment om te beginnen over masturbatie, sperma of andere seksuele onderwerpen. Die zijn niet per se schadelijk, maar seksualiteit is al verwarrend genoeg! Als je kind huilerig is of zegt dat het zich schaamt, kan het nuttig zijn om te erkennen dat sommige mensen zich schamen als dit gebeurt, maar dat het een teken is dat je lichaam gezond is."
Probeer al vóór de puberteit open en eerlijke gesprekken te hebben met je kinderen over seks, zodat ze niet overweldigd of in paniek raken door alles wat ze zouden kunnen meemaken. "Het is altijd nuttig om seks met je kind te bespreken. Ouders praten vaak met hun kinderen over seks, masturbatie en natte dromen rond de leeftijd van 10 of 11 jaar, wanneer ze nieuwsgierig beginnen te worden naar hun lichaam," zegt Phillips.
"Maar het is volkomen normaal dat die nieuwsgierigheid al eerder ontstaat. Masturbatie in de kindertijd is een gezonde manier om zichzelf te kalmeren – het is niet altijd een teken van seksueel misbruik, en het is hoe kinderen hun lichaam leren kennen."
Phillips: "Het laatste wat je als ouder doet is je kind veroordelen of beschamen. Dat leidt er alleen maar toe dat ze zich terugtrekken en zich nog meer gaan schamen. Normaliseer wat er is gebeurd. Ik raad ouders aan om het gesprek te gebruiken als een manier om contact te maken. Nieuwsgierig, zorgzaam en empathisch zijn is het tegenovergestelde van oordelen en beschamen. Vertel het kind dat het oké is als het zich schaamt en dat je er bent om het te steunen."
