Speelt jouw minipuber nog buiten? 6 tips om buitenspelen te stimuleren
De straat is steeds minder een plek van en voor kinderen: vooral in wijken met druk verkeer zie je dat kinderen minder actief zijn.
Vroeger was er ook meer ‘ons kent ons’: gezinnen in de buurt kenden en vertrouwden elkaar. Nu is het veel lastiger voor kinderen om een speelkameraadje te vinden.
En dan is er dus die wereld van het internet die hen binnen – of misschien nog op het terras – aan een scherm kluistert.
5 tips om meer buiten te spelen
Er zijn gelukkig enkele dingen die je als ouder kan doen om je tiener, oftewel minipuber, enthousiast te maken om naar buiten te trekken.
- Gewoon eens even niks. Ook voor buiten spelen moet je de ruimte en de tijd hebben. Bij veel kinderen zijn de agenda’s helemaal volgepland met sport en andere hobby’s. Als er ruimte is voor gewoon eens even niks, hebben kinderen ook ruimte om hun eigen avonturen te beleven. Of gewoon echt eens even niks te doen, dat mag natuurlijk ook!
- Van buiten spelen word je vuil. Ja, het is zo: van buiten spelen word je vies. Je krijgt misschien zelfs wel een gat in je broek of een schaafwond op je arm. Maar dat hoort erbij en hoe erg is dat eigenlijk? Als je als ouder wat meer (acceptabele) risico’s durft te nemen, levert dat je kind wel een hoop op!
- Het is het waard. Wat het dan zoal oplevert? Buiten spelen is gezond, kinderen krijgen meer lichaamsbeweging en leren ook wat de mogelijkheden (en grenzen) van hun lijf zijn. Van buiten spelen leren kinderen ruimte, diepte en afstand inschatten. Ze leren hoe de wereld om hen heen in elkaar zit. Het helpt ook bij hun sociale vaardigheden, ze leren over vriendschappen en relaties, krijgen organisatietalent, leren onderhandelen, ontwikkelen het vermogen om situaties op te lossen, ga zo maar door... Maar het allerbelangrijkste is misschien nog wel dat buiten spelen ontspannend en leuk is en kinderen de kans geeft om hun eigen avonturen te beleven!
- Gun kinderen hun eigen avonturen. Kinderschrijfster Lydia Rood geeft als tip: verlies je kinderen af en toe eens een paar uur uit het oog. En vraag daarna niet te nauwkeurig wat ze hebben uitgespookt. Gun ze de ruimte om dingen uit te proberen die niet helemaal door de beugel kunnen. Gun ze hun geheime avonturen. Ze snakken ernaar!
- Nu is nu. Als je wilt dat je kind meer buiten gaat spelen, is het goed om bij de interesses van nu aan te sluiten. Tegenwoordig beleven kinderen steeds meer avonturen online. Dat is niet alleen maar negatief. Van gamen leer je weer andere dingen. Het is mooi als je die twee met elkaar kunt verbinden: het leven online en offline, het spelen binnen en buiten. Bijvoorbeeld doordat je kinderen het verhaal van hun game in de ‘echte wereld’ uitspelen, zich verkleden als hun avatar, op zoek gaan naar een level 7- of level 10-stok uit het bos. Of een speurtocht doen met hun smartphone en gps.
- Wijk anders inrichten. Wie weet kun je nog iets veranderen aan de wijk en hoe je daar met elkaar samenleeft. Je kunt met de gemeente praten over mogelijkheden om de wijk anders en beter in te richten. Of met gezinnen uit de buurt over het buiten spelen van jullie kinderen. Misschien kun je afspraken maken over het letten op en aanspreken van elkaars kinderen, zodat het veiliger voelt of wordt. Afstemmen hoe open jullie staan voor spontane acties: even aanbellen om te kijken of er iemand zin heeft om te komen spelen. Wat je daarvan vindt in het weekend en op zondag enzovoort.
“De kinderen spelen wel buiten, bijvoorbeeld als ik mijn huis even opgeruimd wil hebben, duw ik ze gewoon even naar buiten. We hebben ook een tafeltennistafel buiten staan, dat is ideaal. Zo zijn ze toch hier op de oprit, terwijl ze de hele middag lekker kunnen tafeltennissen. Ik kan het iedereen met prepubers aanraden. Lekker rond die tafel hangen.”
Ellen, moeder van drie minipubers (10, 9 en 8 jaar)
Uit het boek ‘Minipubers! Survivalgids voor ouders van kinderen tussen 6 en 12’ van Krista Okma.
