Ik liet mijn jongens als baby regelmatig alleen thuis (en ze leven nog!)

Toen onze oudste naar school begon te gaan, was onze tweede zoon net een half jaar. Hij was een flinke baby en een goede slaper met een vast slaapschema. De eerste maanden maakte ik de baby telkens wakker om de oudste ’s middags op school te gaan halen, maar dat nam telkens vrij veel tijd in beslag: wakker maken, uit bed halen, luier verversen, aankleden, warm inpakken, in de maxicosi stoppen en dan te voet, door de modder van de wegenwerken, op weg gaan naar school. 

We woonden in een heel rustige buurt. De school lag vlakbij, op amper 300 meter van onze deur, en met de fiets stond ik op minder dan een minuut aan de schoolpoort. Omdat ik ook thuiswerkte, was het veel praktischer en minder tijdrovend om de baby pas tijdens de middagpauze uit bed te halen. Dus besloot ik op een dag om niet de baby, maar enkel de babyfoon mee naar de schoolpoort te nemen. 

Klein hartje

Voorzichtig luisterde ik eerst even aan de slaapkamerdeur. Niets te horen, de baby lag nog heel stilletjes te slapen. Ik nam voorzichtig mijn fiets, de babyfoon en de afstandsbediening van de garagepoort en snelde met een klein hartje naar de schoolpoort. Ik was pas na het belsignaal vertrokken, dus moest ik niet meer lang wachten voor grote broer op zijn loopfietsje kwam aangesneld. Een paar minuutjes later waren we thuis, ruim op tijd voor kleine broer wakker werd. Missie geslaagd!

Het werd een vaste routine. Tenzij de baby al eerder wakker werd, bleef hij gewoon in zijn bedje terwijl ik de oudste op school ging halen. De babyfoon had een helder bereik over die korte afstand. En als er iemand in tussentijd aan de deur zou staan, of er zou brand uitbreken, dan zou onze hond tijdig alarm slaan. Zijn geblaf was ook te horen via de babyfoon, dus dat stelde mij wel gerust. Soms werd de baby brabbelend wakker terwijl ik nog onderweg was. Maar zelfs als ik thuis was, haalde ik hem nooit bij de eerste kreet uit bed. Hij kon dus wel eventjes wachten. 

En toen kwam baby 3

Toen de jongste 2,5 jaar later geboren werd, en zijn beide grote broers al naar school gingen, bleef baby 3 ook braaf in zijn bedje liggen terwijl ik naar de schoolpoort fietste. Er is geen enkel moment geweest waarop dat onveilig aanvoelde. Zou ik dat nu nog opnieuw doen? Zeker weten! Maar wel enkel in dezelfde omstandigheden: over een korte afstand, voor een paar minuutjes en met volledige controle via de babyfoon en de hond die geruststellend over de tent waakt.