Vier 'principes' die toch gesneuveld zijn na drie dochters

Een overzichtje van mijn ‘toegevingen’:

1. Ik laat mijn kinderen geen stereotiepe kleren dragen. Dus vergeet dat roze (als het meisjes zijn) en blauw (mochten we jongens hebben).
   Hier heb ik me toch even laten gaan… Want het is toch schattig als mijn meisjes een bloemetjesjurkje aanhebben met een vleugje roze? Of een bloemendiadeem op hun hoofdje staat? En wat is er mis met een roze bikini?
2. Een vierjarige laat je toch geen vriendenboek hebben? Ze kunnen noch lezen, noch schrijven, wat voor zin heeft het dan om ze zo’n vriendenboekje cadeau te doen?
   Euhm, er is een goed excuus, want zo leer ik de kindjes van hun klas kennen. Het is toch leuk om die foto’s te zien passeren en voor te lezen of dat vriendinnetje nu liever frietjes of ijsjes lust?
3. Een verjaardagsfeestje organiseren voor een bende 4-jarigen? Ben je gek??! 
   Euh, ja… want wat is het leuk om hen te zien sprinten naar de voordeur wanneer de bel gaat en blijkt dat er een vriendinnetje voor de deur staat voor haar feestje. Wat is het leuk om haar zo trots haar kamer te laten zien aan de genodigden. Wat is het leuk om mijn dochters te zien spelen met hun vriendjes.
4. Ik ga mij niet laten verleiden door de marketingtruucjes van Studio 100. 
   Woeps…heb ik me daar even laten gaan :). Die Mega Mindy is er me toch eentje en ook Prinsessia is zo galant. De ene dochter kreeg een K3-kleedje van haar peter (joepie!!) dus de andere dochter kreeg ook eentje van mij. En zelfs de kleinste bezit er nu ook eentje. Ik beschik over mijn eigen K3! Hoe cool is dat? En ja, ik besef pas als ik arriveer op mijn werk dat ik de hele rit zitten luisteren heb naar ‘Kusjessoldaten’ en ‘Jij bent de bom’… Tja, what can I say? De wereld van twee kleutermeisjes en een babymeisje is zo slecht nog niet! Maar een K3-kleedje kopen voor mezelf? Dat niet. Dat is dan weer een brug te ver ;-)