Als een andere mama er bij K&G vandoor gaat met de kleertjes van je baby
Ik had een afspraak vandaag bij K&G voor mijn dochtertje haar inentingen. Ik hoopte dat ze even flink was als vorige keer. Want wat was ik fier toen ze zich groot hield toen de naald in haar billetje ging.
Het regende pijpestelen en ik vond voor het consultatiebureau geen plaats... Na enkele rondjes rijden vond ik uiteindelijk toch parking, 3 straten verder maar kom. Mijn kleintje kan wel tegen een beetje regen.
Altijd spannend om te weten hoe groot ze is geworden
Ik haastte me naar binnen met haar, parkeerde de buggy en klikte de Maxi Cosi los. Eens binnengekomen begroetten de 2 dametjes van K&G me en zeiden dat ik gelijk mijn kindje mocht uitkleden om het te laten wegen en opmeten. Een spannend moment, want ik ben altijd benieuwd hoe groot ze alweer geworden is. Ik kleedde haar uit aan de verschoontafel en stopte haar kleertjes in de voorziene bakken onderaan. Mijn jas lag bovenaan zodat haar kleertjes niet in het zicht lagen... Je weet maar nooit.
Na het wegen mocht ik nog even plaatsnemen, want het was nog niet aan mij. Ik wikkelde mijn dochtertje snel even in haar lekker warm dekentje en zette me naast een andere mama die ook nog aan het wachten was. De andere mama lachte lief en begon een gesprek met me. Na 20 minuutjes gezellig praten was het uiteindelijk aan ons. De andere mama en ik waren blijkbaar de laatsten.
Mama was weer gerustgesteld
Ik ging binnen bij de arts en hoopte maar dat mijn dochtertje geen pijn zou hebben van de volgende inenting. Het was gelukkig een siroopje en maar 1 spuitje deze keer. Ze was wat groot voor haar leeftijd maar had een mooie curve, dus mama was weer gerustgesteld.
Toen alles was afgerond liep ik terug naar de verschoontafels om mijn dochter terug aan te kleden. Ik zag nog net de andere mama zeer gehaast naar buiten gaan. Jammer dat ze al weg was, ik had haar graag nog gedag gezegd en gevraagd hoe haar zoontje zijn eerste spuitjes had ervaren.
De grond zakte onder mijn voeten weg
Mijn dochtertje kreeg een ander pampertje en ik kon haar weer omkleden. Opeens zag ik dat er iemand in mijn bak had gerommeld... Nee, het was toch niet waar hé?! Alleen het rompertje met korte mouwen zat er nog in! Haar lekkere warme onesie was weg. De grond zakte onder mijn voeten weg, ik kreeg het warm en koud tegelijk. Wie had de onesie van mijn dochtertje meegenomen? Toch niet de andere lieve mama waar ik zo'n leuk gesprek mee had gehad?
Ik informeerde even bij de dametjes van K&G. De andere mama en ik waren de laatste en hadden een plaats naast elkaar gehad. Waar ik dus altijd al voor vreesde, was effectief gebeurd.
K&G ging contact opnemen met die andere mama en ze zouden mij ook opnieuw contacteren om dit vervelende voorval op te lossen. Ze kenden de andere mama haar gezinssituatie en vermoedden daarom dat het bewust was meegenomen en niet per ongeluk.
Daar stond ik dan, zonder kleren voor mijn baby
Daar stond ik dan, met een halfnaakte baby op mijn armen, zonder kleding. Het gaat er mij niet om dat ik die onesie kwijt ben. Wat mij pijn doet is dat een andere mama ervoor gezorgd heeft dat mijn dochter in haar rompertje naar huis moest. Welke mama krijgt zoiets over haar hart zonder enig schuldgevoel?
Ik begrijp dat je alles doet voor je kind. Misschien heb je het financieel niet breed of heb je niet het geluk om je kind groot te brengen in de beste leefomgeving. Maar iets afpakken van een ander kind, dat doe je niet. Dus beste mama, ik hoop oprecht dat je kindje veel plezier heeft aan de onesie. Dat hij het lekker warm mag hebben op koude dagen zoals vandaag. Maar ik zal nooit vergeten dat jij ervoor gezorgd hebt dat mijn dochter in de kou naar huis mocht gaan.
