Als je baby een ‘plat hoofdje heeft’: geef jezelf niet te veel de schuld!
Advies van de buurvrouw
Plagiocephalie, brachycephalie. Moeilijke namen voor een baby met een plat hoofd. Ons zoontje was amper 6 weken toen de afplatting op zijn achterhoofd al duidelijk te zien was.
Zoals geadviseerd werd, legden wij hem steeds op zijn rug om de kans op wiegendood te verkleinen. Het gros van de baby’s draait zijn hoofd afwisselend naar links en naar rechts alsof het niets inhoudt. Die van ons deed dat niet. Meneertje keek altijd met z’n neus naar het plafond.
‘Aah, maar wij letten daar wel op hoor, en we draaien haar hoofdje zelf nu en dan’, wist een buurvrouw me te vertellen toen ik ons probleem even op tafel gooide. Ze snapt er helemaal niets van. Als wij zijn hoofd probeerden te draaien, schoot het als een veer terug naar waar het vandaan kwam.
Liters gehuild, alles geprobeerd
‘Je moet eens naar de osteopaat gaan, leg zijn speelgoed aan 1 kant in het park, doe z’n mobiel weg, benader hem van opzij, draai zijn wipstoeltje zodat hij opzij moet kijken…’
Al die goedbedoelde adviezen, die we tot in het oneindige toepasten, al het geld dat we spendeerden bij de osteopaat, het mocht allemaal niet baten. Op de leeftijd van 4 maanden was zijn achterhoofd gewoon weg en kreeg hij een punthoofd.
Liters heb ik gehuild, ik heb me schuldig gevoeld, en o wat verlangde ik tot hij kon zitten of zich kon draaien in zijn slaap. Dan zou het beter worden zei de pediater. ‘Niemand heeft een biljartbal en het is ook maar iets esthetisch he.’ Hij wimpelde mijn zorgen af. Zijn nekspieren zaten niet geblokkeerd, dus volgens hem was er niets aan de hand.
Ik kreeg een wrok tegen alle moeders met een kind met een biljartbal. Dat hoofd is perfect en zij hoeven er niets voor te doen. Als ze eens wisten wat voor energie het ons kostte.
We doen ons best
Inmiddels is onze zoon 2,5. Het is een feit dat het geleidelijk aan beterde vanaf de leeftijd van 8 maanden, maar je ziet het nog steeds.
We hebben intussen ook een dochtertje van 5 maanden en, jawel, ook zij heeft een afplatting, dit keer met een voorkeurshouding naar links. Vanaf dag 1 zat ik als een bezetene naar dat hoofd te kijken. Misschien waren we met onze zoon te laat gestart met de therapie. Daar stond ik dan met mijn boreling, op dag 6 bij de osteopaat, preventief!
Na twee maanden begon ze, ondanks therapie, toch een voorkeurshouding te krijgen en zaten we weer in hetzelfde schuitje.
Je kunt het niet voorkomen, hoe hard je ook je best doet. Ik wil hierbij een hart onder de riem steken voor alle ouders van kindjes met een afplatting aan het hoofd. Voor de buitenwereld is het gewoon niet mooi en doen de ouders vast iets verkeerds. Je krijgt rare blikken en adviezen van onwetenden naar je hoofd geslingerd. ‘Wij weten wel beter!’
Neem jezelf niets kwalijk. We doen ons best. Sommige baby’s zijn nu eenmaal dat tikkeltje eigenwijzer. Het hoofdje groeit nog veel tot ze volwassen zijn, dus op den duur verdwijnt het vast helemaal!
