3202fi.jpg

Als je twee prematuurtjes op twintig maanden tijd krijgt...

25/05/2018

'2 kinderen op 20 maanden tijd… Wat zeg je? Twee prematuren op 20 maanden tijd? Ocharme…' Het is slechts één van de vele reacties die Kelly, mama van twee, de afgelopen jaren te horen kreeg.

Kalmpjes aan

Op 6 januari 2012 deed ik een positieve zwangerschapstest. Onze eerste spruit was onderweg, dolgelukkig waren we! Je vormt je een beeld van de zwangerschap, namelijk dat ze vlekkeloos zal verlopen. Maar dat verliep eventjes anders bij ons.

Op 7 weken zwangerschap was er de eerste bloeding. Ik kreeg het advies om het kalm aan te doen, maar hoe doe je dat als je nog werkt? Ik werk als thuisverpleegkundige en wij moeten tot 6 maanden werken. Wel, ik heb me door die zes maanden gesleurd. Daarna dacht ik: nu kan het genieten wel beginnen.

Mis! Rond 26 weken kreeg ik te horen dat mijn baarmoederhals verkort was en ik kreeg platte rust. Rond 32 weken kreeg ik spuiten voor longrijping. Op 35 weken en 6 dagen ging ik naar de materniteit omdat ik me 'raar' voelde en precies vocht aan het verliezen was. Er werd een testje gedaan, verdict: scheurtje in de vliezen.

Een trage, maar goede start

Op 36 weken ben ik bevallen van onze prachtige dochter Amber. Ik heb haar niet mogen vasthouden, ze moest meteen naar de afdeling neonatologie. De papa ging mee met haar. Daar lag ik, alleen met vreemden rondom mij, niemand kon me zeggen hoe het met mijn dochter was. Ik voelde de tranen opkomen. Iets later kwam de papa terug met mooie foto’s van Amber, maar ik kon alleen maar huilen. Ik wou haar zo graag vasthouden... 

Een tijdje later (het leken wel vele uren, maar ik had amper tijdsbesef) mocht ik haar dan toch in m’n armen houden. We kregen te horen dat ze 'een trage maar vrij goede start' gemaakt had. En daar was mijn roze wolk weer, ik hoopte dat ze snel bij mij op de kamer zou liggen.

Waarom wij?

Elke voeding (om de 4u) gingen we naar haar, zo ook de avond na haar geboorte. Plots zagen we dokters en verpleegkundigen rond haar couveuse staan, Amber was slechter geworden. Haar vertering was stilgevallen. We werden naar de kamer gestuurd tot ze meer nieuws hadden, de vreselijkste uren uit ons leven. Ik bleef maar wenen en zeggen: 'waarom wij?'. Maar wonder boven wonder herpakte Amber zich heel goed en 2 weken later konden we naar huis.

Tweede kindje of niet?

Nu genieten dan? Het zat er maar moeilijk in voor mij, ik werd overbezorgd, had moeite om haar los te laten. En toen dook de vraag op: gaan we voor een tweede kindje of niet? Ik had volgens de gynaecoloog evenveel kans op een normale zwangerschap als op een vroeggeboorte.

Maar we gingen ervoor! 4 november 2013 had ik terug een positieve test in handen. Deze zwangerschap zouden er geen risico’s genomen worden. Ik werd thuis gezet van het werk en kreeg de opdracht om zoveel mogelijk te rusten. Heel eerlijk, dit was een droomzwangerschap.

Tot aan week 27...  'Mevrouw, je baarmoederhals is aan het verkorten, je moet strikte bedrust houden', kreeg ik te horen. Oké, I can do that! Been there, done that! Ik kreeg ook een afspraak om mijn spuiten voor de longrijping te krijgen, gewoon voor de zekerheid. Maar die afspreek heb ik nooit gehaald....

Super start voor een stoer kereltje

Op 32 weken en 5 dagen ging ik naar de materniteit voor mijn wekelijkse monitor en meldde even dat ik precies vocht verloor, maar ik lachte het ook wel weg. Toen kwam de klop: 'je verliest vruchwater, de baby doet het goed maar je moet hier blijven'. Opnieuw een scheurtje in de vliezen. Ik voelde de grond wegzakken, opnieuw??

Iedereen bleef me moed inspreken, maar ik was op! Hoe erg het nu ook klinkt, van mij mocht de baby komen... En dat deed hij ook. Op 32 weken en 6 dagen werd Arno geboren. Hij had een superstart! Ik mocht hem na de geboorte even vasthouden, beste gevoel ooit. Na 3 weken mocht ons stoer kereltje mee naar huis.

De terugslag

Het grote verschil tussen de vroeggeboorte van Amber en die van Arno is dat ik deze keer geen traan liet, geen enkele. Ik liet het mezelf niet toe. Ik sloot me af voor iedereen die vol medelijden naar me toe kwam. Ik was constant bezig, gunde mezelf geen moment rust. Ik deed wat ik moest doen. Maar drie maanden later kreeg ik de terugslag...

Ondertussen zijn we een paar jaar verder sinds de geboorte van Amber, en nu pas begin ik alles een plaatsje te geven. Nu pas ben ik de 2 vroeggeboortes aan het verwerken. Ik heb nog een lange weg te gaan maar als ik kijk naar mijn 2 vechtertjes, dan weet ik dat we het gaan halen!

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes