Bedankt aan het fertiliteitsteam van UZ Gent

Bedankt! Slechts één woordje, maar eentje uit het diepst van mijn hart. Eentje dat ik wil uitschreeuwen. Eentje dat ik persoonlijk zou willen zeggen tegen jullie allemaal. Want ook al ken ik jullie niet allemaal, toch ben ik zo enorm dankbaar voor wat jullie doen.

Ik besef maar al te goed dat deze job geen doorsnee job is. Werken op erbarmelijke vroege uren, zodat wij dames toch nog onze echo kunnen hebben alvorens we zelf naar ons werk gaan. Werken op weekends en feestdagen, want alle patiënten hangen vast aan hun cyclus die voor niets of niemand kan wijken (we zouden die zelf ook maar al te graag controleren, maar helaas). Jullie werken met mensen, die op een moeilijk moment in hun leven staan. Mensen vol vragen, die jullie geduldig beantwoorden. Vol twijfels die jullie zo goed en zo kwaad mogelijk proberen weg te nemen. Mensen met verdriet dat men soms niet kan wegstoppen. Jullie moeten maar al te vaak slecht nieuws brengen, ook al duimen jullie nog zo voor het tegenovergestelde. 

Eenzaam en zwaar

Dit hele fertiliteitsproces, iui’s, onderzoeken, ivf,…  Het is niet gemakkelijk. Maar dat weten jullie. Het is een verdomd zwaar proces waarin je constant heen en weer geslingerd wordt tussen hoop en verdriet, waarin je je grenzen telkens moet verleggen in de hoop dat dit de stap zal zijn die het verschil zal maken.  Het is iets waarin je eigenlijk ook alleen staat, want wie het niet zelf meemaakt, begrijpt het niet echt.

Maar de wetenschap dat we kunnen terugvallen op een zeer geolied team hier in UZ Gent helpt enorm. Het haalt de scherpste kantjes ervan af. Gewoon het vertrouwen dat jullie weten waarmee jullie bezig zijn. En dat jullie verder blijven onderzoeken, om zo telkens meer en betere resultaten te bekomen. Dat is zoveel waard.

Het was het waard

En nu… nu ik het nieuws heb gekregen waar ik al zolang op hoopte en naar verlangde; nu ik zwanger ben… Nu is het het allemaal waard geweest. Iedere ritje naar Gent, iedere vroege wekker, ieder spuitje, ieder traantje. Het was het allemaal waard. Dus ik wil nog even zeggen: "Bedankt!"

Want wat jullie doen is niet vanzelfsprekend. Maar weet dat terwijl jullie weer een weekendshift draaien, of een vrij hormonale vrouw proberen gerust te stellen, of een moeilijk telefoontje moeten plegen… dat jullie aan het einde van de rit iemand overgelukkig kunnen maken. Door iets te geven wat onbetaalbaar is. En dat maakt het, hoop ik voor jullie, allemaal waard.

Bedankt. Uit het diepste van mijn hart.