In de bevallingskamer

24/03/2021

Door Mama Esther

Bevallen, het is een unieke ervaring. Soms pittig en snel. Soms intensief en tergend traag. Iedere mama heeft haar bevallingsverhaal, bij meerdere kindjes zelfs meerdere verhalen. Bij iedereen loopt het anders. Bij de meesten start de bevalling spontaan. Maar soms is het een geplande keizersnede of geplande inleiding. Uitzonderlijk zelfs een spoedinleiding of spoedkeizersnede. Het kan vlekkeloos verlopen of met knippen en scheuren. Sommigen herinneren zich nog elk detail, bij anderen is het één grote waas van verschillende gebeurtennissen. Het kan een positieve of negatieve ervaring geweest zijn. Iedere mama heeft haar unieke verhaal.

Maar wat bij iedereen gelijk is - of je nu op de operatietafel ligt voor een keizersnede, in een bad, rechtopstaand of liggend op een tafel, thuis of in het ziekenhuis - de tijd lijkt stil te staan in de bevallingskamer. Tijdens de tijd die je doorbrengt in arbeid, heb je geen oog voor de buitenwereld.

In de bevallingskamer lijkt het alsof de wereld even gestopt is met draaien. Niets doet er toe. Ik denk dat er buiten bij wijze van spreken bommen mochten ontploffen en ik er op dat moment geen oog voor zou voor hebben gehad. Je bent overweldigd door je hormonen, de pijn van je weeën, je oerinstinct om je baby veilig op de wereld te zetten. Niets anders doet er toe.

Pas na afloop besef je wat voor een impact bevallen heeft gehad op je lichaam en geest. Wat je hebt doorgemaakt in de bevallingskamer, dat was heel bijzonder.

Elke dag bevallen er duizenden vrouwen. Het lijkt zo alledaags, maar het is allesbehalve alledaags. Het is de meest ingrijpende gebeurtenis: je kind op de wereld brengen.

Voor mijn beste vriendin Elien, geschreven terwijl zij in de bevallingskamer is.