De top 7 van dingen die mama’s het meest bezighouden
1. Die verdomde vermoeidheid
Baby’s die nog een of meerdere nachtelijke voedingen krijgen, slechte slapers, bedplassers … Onderbroken nachten, het is spijtig genoeg voor veel mama’s een dagelijkse (nachtelijke) realiteit. En dat heeft wel zo zijn gevolgen. Het geduld raakt een beetje sneller op, de opvoedingsidealen verdwijnen wat meer naar de achtergrond, de consumptie van suikers en cafeïne wordt opgedreven …
Ken je dat? Je bent eigenlijk veel te laat opgestaan, je alarm bleef maar op snooze, want je raakte er gewoon niét uit. Maar je probeert de situatie recht te trekken door het tempo op te drijven bij man en kids. Maar je boodschap lijkt maar niet aan te komen, integendeel. Ze lijken gewoonweg zelfs expres trager te gaan … En dan gebeurt het: je geduld is wég. Je hoort jezelf zeuren (‘Jas aan. Jas aan. JAS AAAAAAAN!!’ ‘Ben je nu nog niet klaar?’ Het is TIIIIJJJJD!’).
Evelien
Meer lezen: Wat vermoeidheid doet met een mama
2. Je lichaam tijdens en na de bevalling(en)
Een zwangerschap, dat doet wat met je lijf. Striemen, extra kilootjes die blijven plakken, bekkenbodemspieren die verslappen, een keizersnedelitteken … Elke zwangerschap en bevalling is anders. Maar staat wel vast: het lichaam van een mama zal nooit meer helemaal hetzelfde zijn als voordien. En de gemiddelde Vlaamse heeft daar vrede mee. Integendeel, eigenlijk is ze stiekem wel trots op dat kleine buikje of litteken achteraf: het vormt het bewijs van haar moederschap en dat draagt ze, meestal, met trots.
Het is heel normaal dat je stevig moet wennen aan je postnatale zelfbeeld. Geef jezelf de tijd. Dat is helemaal oké.
‘Vrouwen kunnen soms zo ongelooflijk hard zijn voor zichzelf en voor dat vernuftige lijf dat ze hebben En … dat is niet nodig. Dat ondervond ik onlangs nog eens, toen mijn dochter in de zetel gezellig tegen mij aankroop en zei ‘ik lig zo graag bij jou, mamsie, want jij bent zo lekker mals’. En een malse mama, dat kan – echt waar – nooit verkeerd zijn?’
Hanne
Meer lezen:
3. Het effect van kinderen op je relatie
Samen een kindje krijgen, dat is het mooiste, het meest pure ding dat je als koppel kunt verwezenlijken. Maar tegelijkertijd is samen een kindje krijgen, de grootste relatietest voor een koppel.
‘Hij had geen flauw idee hoeveel huiluurtjes ik net van onze lieve eerste boorling had moeten doorstaan en ik wist niet hoe moe hij was toen hij thuiskwam. Want als er hier iemand het recht had om vermoeid te zijn, dan was IK het toch wel zeker? Werken, dat was als op vakantie gaan. En ik? Ik had er per slot van rekening net een mens uitgeperst en ik kreeg amper de kans om me te wassen en eens de deur uit te gaan…’
Sofie VH.
‘Je leert ineens een heel andere kant van elkaar kennen, de kant waar slaapgebrek vaak het ergste in je naar boven haalt en relativeren soms het laatste is wat in je woordenboek staat.’
Sofie VH.
Meer lezen: Het effect van kinderen op je relatie
4. Loslaten
Je zou je kind(jes) voor altijd willen bij je houden. Beschermen. Maar dat kan natuurlijk niet. We moeten ze altijd een beetje meer loslaten…
Je beseft het zelf niet. Maar deze zomer, lieve Mauro, is het de laatste keer dat het begrip ‘vakantie’ zo abstract blijft voor jou. Vanaf september mag je naar school. Dan begint voor jou het echte leven. Je bent er helemaal klaar voor. Maar toch ook weer niet. Ik wil je zo graag beschermen. En dat zal ik doen, zo veel ik kan. Maar ik kan het elke dag een beetje minder.
Katelijne
Liefste Felix en Arthur, jullie vermoeden niets, want jullie liggen hier vredig te slapen, maar mama loopt al een hele dag met de krop in de keel rond. Morgen laat ik jullie voor de eerste keer een beetje los, morgen stap ik weer op de rollercoaster van het leven, terwijl jullie blijven zitten langs de kant. Vier maanden lang was ik er bij elk tutje dat uit de mond viel, elke kuch die verzorging nodig had en elke nieuwe lach die mijn richting uit kwam. Vanaf nu zal het een iets vreemdere hand zijn dat jullie het tutje teruggeeft, misschien net die seconde later dan dat mama dat had gedaan. Niet eerlijk. Niet elke lach zal ik nog kunnen zien, maar wel heel hard missen, en die eerste keer alleen zitten, willen we afspreken dat jullie dat bij mij doen?
Leen
Lees meer:
5. Me-time (tijd voor jezelf) EN quality time (met je kids)
We’ve all been there: je stelt je als ouder vaak de vraag of je wel genoeg tijd doorbrengt met je kinderen. Plan je wel voldoende activiteiten, geef je wel voldoende persoonlijke aandacht aan elk kind apart? Heel vaak word je overvallen door een schuldgevoel, zeker omdat de balans werk-kids niet gemakkelijk te vinden is.
Anderzijds voel je ook de nood om voldoende tijd voor jezelf in te lassen. A happy mom = happy kid(s).
Zo rond 22 uur moet het gebeurd zijn: de figuurlijke klop van de hamer. Huh? En zeggen dat ik vroeger met gemak kon doorgaan tot in de vroege uurtjes… Klein detail: toen moest ik natuurlijk niet al om zes uur ’s ochtends opstaan. Is dit dan ouder worden? Nog een uurtje heb ik het volgehouden en daarna ben ik naar huis gegaan. Moe, maar ook wel erg voldaan.
Sylvie
Lees meer:
6. Mama zijn ... is niet altijd fijn
Soms ben je een happy mama, soms een crappy mama …
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. En het helpt om je hart even te kunnen luchten. En te beseffen dat je niet alleen bent. Het is bij (bijna) iedereen hetzelfde verhaal. De ene dag zouden we onze schatjes kunnen opeten, zo cute zijn ze. De andere dag vragen we ons af waarom we ze niet opgegeten hebben, zo stout zijn ze. :-)
De befaamde roze wolk liet op zich wachten. De combinatie van hormonen en vermoeidheid deed haar werk. Als de kersverse papa aankwam in het ziekenhuis, kwamen ook de tranen naar boven. Terwijl ik ondertussen zat te lachen: 'Ik weet niet eens waarom ik huil?!' Een emotionele rollercoaster noemen ze dat dan. De gedachte dat dat kleine wezentje volledig afhankelijk was van ons werkte een beetje verlammend. Vanaf nu moesten we er altijd staan, elke minuut van elke dag. Ging ik te voet naar de winkel om er even uit te zijn, dan kreeg ik na 100 meter al telefoon: 'Hij heeft honger, ik denk dat je het best terugkeert.' Beklemmend was dat.
Lore
Meer lezen:
- Mijn leven voor en na kinderen
- Mama is blij. Bang. Soms boos. Meestal moe en een beetje zenuwachtig. En af en toe rolt er een traan. ...
- Terrible two
- De 7 stressmomenten van een avondshift
7. Borst versus fles
Borstvoeding dan wel flesvoeding. Het ligt vaak gevoelig. Ons motto? Doe waar je je als mama goed bij voelt. Is dat borstvoeding geven? Fantastisch. Kies je voor flesvoeding? Perfect! Toch voelen heel veel mama’s een al dan niet impliciete druk: geven ze borstvoeding, dan krijgen ze de vraag hoelang. En kiezen ze bewust voor flesvoeding, dan krijgen ze vaak heel snel een ongevraagde mening naar hun kop geslingerd over het waarom van die keuze.
In mijn ogen zou elke mama zonder schuldgevoel haar eigen keuzes moeten kunnen maken; of dat ze nu in het openbaar de borst wil geven of niet. Volg je eigen pad als mama, luister naar je buikgevoel en doe waar jij je het best bij voelt. Dat is, op het einde van de dag, ook het beste voor je kind.
Sofie
Ik heb zelf borstvoeding gegeven, maar ik heb gemerkt dat ik dan enorm vaak
gevraagd werd hoelang ik van plan was om te geven, alsof het een wedstrijd is om zo lang mogelijk borstvoeding te geven. Daarna kreeg ik de reactie: ‘Ah, toch al meer dan de meeste
vrouwen.’ Bizar. Ik reageer dan vaak niet. Wat moet je zeggen? Als ik bij een
tweede kind geen borstvoeding geef, of het lukt niet goed, gaan diegenen die
nu enthousiast supporteren dan raar opkijken? De boodschap ‘borstvoeding is hét beste’ kan ik alleen maar begrijpen als: moeten die vrouwen die anders doen zich schuldig voelen?’
Leen
Lees meer:
Borst of fles: we zijn allemaal vrouwen en we zijn allemaal moeders
