De voordelen van mama worden na je dertigste
Het leven loopt niet altijd zoals gepland.
Maar zoals het de realiteit vaak betaamt, loopt het niet altijd zoals in een sprookje. De situatie leent er zich niet toe om jonge mama te worden. Er zijn een aantal vaste relaties en er is zelfs een huwelijk, maar het plaatje klopt gewoon nooit.
En, is het niet zo dat je het perfecte moment moet afwachten? De perfecte partner? OK, we hebben geen glazen bol en we kunnen de toekomst niet voorspellen, maar is het niet eerlijk om het kindje een kans te geven op een mama én een papa? Of kies ik er toch voor om BOM te worden? Maar met wie deel ik dan al die mooie momenten? En kan ik dat überhaupt wel aan?
Op mijn 29ste ontmoet ik mijn huidige partner. Het ligt een beetje moeilijk om in een nieuwe relatie meteen duidelijk te maken dat de biologische klok tikt. En geloof me, die tikt meer dan ooit met mijn 30ste verjaardag in zicht… Fuck, als ik de rekensom maak, ziet het er niet goed uit.
Een nieuwe relatie. Toch even wachten met kinderen. En dan nog een jaartje uitstel. Dan nog zwanger proberen worden en dan nog zwanger zijn… Stilletjes aan komt het besef dat ik het idee van jonge mama te zijn, zal mogen opbergen.
Jonge mama’s versus dertigplusmama’s
Het is heel moeilijk om voordelen te vinden van mama worden boven je dertigste. Jonge moeders hebben toch alleen maar voordelen? Hun lichaam kan een zwangerschap makkelijker dragen, ze kunnen beter tegen een tekort aan slaap, hun ouders zijn jonger en kunnen dus veel meer met de kindjes doen, ze kunnen makkelijker meerdere kindjes krijgen, de generatiekloof tussen ouder en kind is niet zo groot … Onder andere.
Maar blijkbaar kiezen tegenwoordig veel vrouwen er wél bewust voor om later kinderen te krijgen. En kijk naar al die Hollywoodsterren of zelfs BV’s die op latere leeftijd voor kinderen kiezen. Zelfs tot ver boven de veertig. Het kan dan toch niet allemaal slecht zijn? Er moeten ook voordelen zijn, toch?
Mijn nieuwe relatie zit goed en lang kan ik me niet inhouden om het thema kinderen aan te snijden. We hebben allebei een mooie job én we hebben samen een huisje gekocht. Alles zit goed, jihaaa! We gaan ervoor!! Met de zwangerschaptesten in de aanslag beginnen we aan een helse periode van proberen, proberen en nog eens: proberen. Anderhalf jaar later zijn we eindelijk zwanger. Gelukkig is de euforie zo groot dat wat vooraf ging, snel vergeten is. Ik geniet volop van de zwangerschap. En op mijn 32ste wordt mijn eerste dochter geboren. Op mijn 35ste volgt mijn tweede dochter. Nu is het welletjes. Denk ik.
Later een baby krijgen, heeft ook zo zijn voordelen.
De komst van mijn dochters heeft me geleerd dat er wél, inderdaad, heel veel voordelen zijn om later een baby te krijgen. Mijn leven is veel stabieler dan vroeger. De drang om uit te gaan en te feesten is niet meer zo groot. Ik hoef dat niet meer, geloof me. Ik heb bovendien veel meer geduld dan vroeger en ben niet meer zo explosief. Het stoort me niet om iets voor de tienduizendste keer uit te leggen aan de kindjes.
Alle keuzes worden bewuster en meer overwogen gemaakt. Geen impulsieve beslissingen meer. Allez ja, ik ben nu ook geen non :-). Ik heb een rijkere levenservaring waardoor ik dingen beter kan plaatsen. Zeker in noodsituaties lukt het me om kalm te blijven en de situatie te overzien.
De grootouders werken niet meer zo hard als vroeger. Ze hebben nu veel meer vrije tijd dan pakweg 10 jaar geleden. Dus zij kunnen meer genieten van de kleinkindjes.
En je bent ook maar zo oud als je je voelt. Ik denk dat ik me op mijn 60ste nog steeds 25 zal voelen…
Alles heeft zijn voordelen. Je moet ze alleen soms willen zien. Het leven loopt niet altijd zoals je het op voorhand uitgestippeld hebt. Maar ik ben ongelooflijk gelukkig met mijn huidige situatie. Eerlijk, ik zou het niet anders meer willen.
