Een papa vertelt: “Vandaag moest ik de mama zijn....”

Het was ook wat de Amerikaanse blogger Brad Kearns (‘een papa die eventjes mama is’) moest vaststellen. “Weet je… wanneer je vrouw tegen je zegt: ‘Ik zou ook wel eens de papa willen zijn’ en jij zoiets hebt van: ‘Maar dat is toch hetzelfde?’ … “ Niet dus.

Toen zijn vrouw met leverfalen naar het ziekenhuis moest kwam alles onvoorbereid op papa’s schouders terecht. Wat hij ongeveer omschreef als: “een wilde, achterwaartse rit op een rollercoaster door watervallen van braaksel, tranen en kaka. En eens je die van jezelf hebt doorstaan, beginnen we aan die van de kinderen!” Wat volgt is het verhaal over zijn eerste avond, nacht en ochtend met zijn twee zoontjes, geschreven met veel humor maar ook met rake observaties…

Slapende baby

Het begon met thuiskomen en merken dat het huis in duigen ligt, er geen eten klaarligt en kinderen een speciale manier van communiceren hebben - vooral omdat ze niet kunnen praten. De baby geeft hij een fles, de peuter instant noodles. Dan beschrijft hij het prachtige proces van baby’s die in slaap vallen.

“Het is zo geweldig om te zien: hij wordt helemaal snoezelig na hun flesje, je neemt hem zachtjes op en laat hem een boertje laten. Dan leg je hem voorzichtig tegen je aan en de warmte wordt zo comfortabel dat hij zijn lieve oogjes niet meer kan open houden. En dan wikkel je hem zachtjes in een dekentje en breng je hem hééééééél voorzichtig naar boven, je geeft hem nog een kusje op zijn voorhoofd en je danst zachtjes naar het bed, met een extra  beweging van de heupen want je voelt je De Man omdat je De Baby in slaap hebt gekregen… en dan leg je hem in zijn bedje, met een dekentje en zijn tuutje…

Het gelukkigste moment van de avond… tot hij begint te schreeuwen alsof je hem aan zijn benen tegen de muur gezwierd hebt!” Gelukkig is dat maar een keer per nacht, toch? Want waarom zou je dat niet willen herhalen om 22u30, 00u, 1u45, 3u30… ik keek er al naar uit om het om 5u NOG eens te doen en toen besefte ik dat het een nieuwe dag was. Slaapdeprivatie is een vorm van marteling, wist je dat??"

Ik wil liever de papa zijn

En het was op dat moment, toen ik om half zes met een klaarwakkere baby zat en de peuter doodleuk komt binnengewandeld dat ik besefte: “Ik wil liever de papa zijn!” Maar hij sms’te zijn vrouw nog wel dat het een goede nacht was geweest ;-)

De hele volgende dag spendeerde hij aan niet-toekomen aan de huishoudelijke taken… En toen…

Betrapt! Gefaald!

“Toen was er een klopje op de deur. Ken je dat, zo’n situatie waarin iemand binnenkomt en je betrapt op iets dat je niet zou mogen? Zo was het toen ik de deur opende na dat klopje en mijn schoonmoeder zag staan. Daar stond ik dan: ongewassen, ongeschoren, met een hoodie om te verbergen dat ik geen t-shirt aanhad en in ondergoed van gisteren. Op tafel stonden nog het restje noodles, er plakten stickers overal en net dan komt de peuter nog een extra koek vragen.”

“Toen wist ik dat ik verslagen was, en ik wist ook dat zij wist dat ik het niet aankon. Iets wat je normaal gezien niet toont aan je schoonfamilie… Ik was nog maar 16 uur een mama en ik had gefaald.Ik kon mijn eigen hygiëne nog niet verzorgen, laat staan dat ik ook nog eens het huis kon schoonhouden, de kinderen kon opvoeden, maaltijden kon bereiken en naar buiten zou gaan voor extra activiteiten!”

“Bij een bezoekje aan zijn vrouw zei ze: ‘Dit moet je allemaal neerschrijven, zodat je nooit vergeet hoe moeilijk ouderschap is.’ En dat is het ook!” En vooral: Brad luisterde naar zijn vrouw… en heeft nu een wereldwijd gelezen blog.

Evolutie van de papamama

Ondertussen zijn we vijf dagen verder en is de ‘mamapapa’ al een stukje meer vergevorderd in zijn ontwikkeling, gezien de blogposts over ‘samen het huis verlaten’, ‘mama bezoeken in het ziekenhuis, ‘zorgen voor een ziek kind’ en ‘boodschappen doen’.  Mama Sarah is ondertussen geopereerd en herstellende.

Want natuurlijk werd hij er onvoorbereid ingegooid - en zelfs als mama kom je dat maar zelden tegen. Je groeit in de rol samen met je baby… of je nu een partner hebt of niet. Volg alles op deze Facebookpagina of via de hashtag #dadmum