Gedicht voor mijn prematuurtje

Zo’n klein lijfje op mij gelegd
Ons klein dochtertje, werd gezegd
Zo moeilijk te geloven
Nog helemaal ondersteboven 
Van wat ons was overkomen
Nu enkel nog in mijn dromen
Zit je veilig en warm bij mij
Plots onverwacht 
Is die tijd nu voorbij
Ineens gedaan 
Ongeloof en onmacht
Dat het zo was gegaan…

Zo fragiel en klein
Dit is niet hoe het hoort te zijn
Dit is niet wat we hadden gedacht
Slechts over meer dan 2 maand verwacht
Nog een hele tijd één
Wij twee, dat was het plan 
Niet jij daar alleen
En wij erbij, zoveel het kan…

Tussen twee werelden verdeeld
Met een schuldgevoel verveeld
Want bij jou is niet bij haar 
En bij haar is niet bij jou
Nooit compleet
Steeds een gemis
Hopen dat je beiden weet 
Dat mama er altijd voor je is

Annick Lecoyer - Mama van Manon (geboren op 30weken) en grote zus Lucie. 
Geschreven op 17/6/2019

Meer lezen? Neem eens een kijkje in het boek Mijn kind is te vroeg geboren. Meer info vind je hier.