Glimmend van trots met zijn zelfgekozen onderbroek

Mijn zoon van 4 heeft intussen ook die ijdele trekken van zijn grote zus overgenomen. Naast dat hij erg blij wordt van glitter en nagellak, wil hij sinds kort ook inspraak in de keuze van zijn kleding. Soms is daar ruimte en tijd voor. Maar uit efficiëntie overwegingen en ook wel met een esthetische uitkomst voor ogen, neem ik toch nog graag het voortouw.

Dus zei ik: ‘Weet je wat, kies jij de onderbroek en ik doe de rest’. En wonder bij wonder vond hij dat een prima plan. Ik gaf hem een mandje met alle onderbroeken en zorgvuldig wist hij er een te kiezen. Glimmend van trots kwam hij af met zijn zelfgekozen onderbroek. Wanneer ik hem vroeg om de rest terug in het mandje te leggen, was hij nog steeds vrolijk gemotiveerd om ook die opdracht tot een goed einde te brengen. Hij voelde zich helemaal ‘part of the plan’. Natuurlijk zal het niet zo simpel blijven (en zal ik weldra zelf nog maar weinig in te brengen hebben), maar dit momentje was toch feestelijk!

Als hij de volgende morgen aan de zus zijn geweldige onderbroek-keuze voorlegt, is zij matiger enthousiast. Ze doorprikt het ballonnetje en geeft aan dat zij niet om een onderbroek geeft, want dat je die toch niet kan zien. Maar zijn geluk is compleet en onverstoorbaar. En de hilarische conversatie kleurt ook mijn ochtend.

Oh ja, en nu zelf nog ondergoed en kleren uitkiezen op een drafje.

Miek