Hoe hou ik mijn kinderen aan tafel?

Voorspelbaarheid en duidelijkheid is ook hier een meerwaarde: een consequent, 'ritueel' maar ook gezellig gebeuren van de maaltijd aan tafel maken. 

Maak op voorhand enkele afspraakjes die voor de kinderen duidelijk zijn en ook altijd (lees: zowel alleen bij mama, papa of samen) hetzelfde zijn.

Enkele simpele tafelafspraken

1. Maak een vaste afspraak die altijd geldt, eventueel met een beloning als dat lukt om aan de afspraak te voldoen. Bijvoorbeeld: je eet minstens de helft van je eten op (later kan dat weer opgebouwd worden), of je proeft van alles minstens vier happen, ...

   Als dat lukt, mogen ze een yoghurtje als dessert, of een mooie sticker, of iets kijken wat ze leuk vinden (geen grote beloningen uiteraard!).
    

2. Maak het bevattelijk: plak een duur op het eetmoment. Concreet kan je zeggen: "We zitten samen zo lang aan tafel" (bijvoorbeeld tot de grote wijzer op ... staat). De duur is natuurlijk afhankelijk van het gezin / de maaltijd / de kinderen/ ... Een uur is al heel lang, 30 minuten is al meer haalbaar.
    
3. Maak afspraken over hoe aan tafel wordt gezeten: "We zitten op onze poep" , "we gaan pas van tafel weg wanneer mama of papa zegt dat ze mogen gaan spelen", "Aan tafel wordt niet gelezen of gespeeld."
    
4. Mocht er eventueel dessert zijn; is het moeilijk aan tafel of je kind loopt telkens van tafel weg... Zorg dan dat het bijvoorbeeld duidelijk is dat er in dat geval geen dessert volgt (desserts zijn uiteindelijk toch vooral extra's en beloningen).
    
5. Om de maatregelen aan te kondigen kan je dat 'officieel' (en dus indrukwekkend) maken door het groots (en grappig) aan te pakken: "Vanaf nu, dames prinsessen of meneer de piratenkoning, doen we het zo aan tafel: ..." Hou het lijstje kort en overzichtelijk. Herhaal tot het erin gestampt zit! 

Afleiding als tactiek

Als de kindjes eerder klaar zijn met eten dan mama en/of papa, zorg dan eventueel voor wat afleiding aan tafel; een speelgoedje, een pop die ook aan tafel zit om te eten, wat duplo-popjes, papier en potloden...  Zodat ze zich nog even aan tafel kunnen bezighouden. Dan kan je wel de afspraak maken dat er eerst flink gegeten wordt, en dan pas gespeeld.

Je kunt misschien ook een klein spelletje samen spelen (ik zie, ik zie wat jij niet ziet, ... ik ga op reis en ik neem mee, ..., raad- of taalspelletjes, ...). Dat zorgt voor afleiding, maar het is toch een speels en gezellig moment waarbij ze ook aan tafel kunnen blijven zitten. 

Beloningen zijn zeker niet te vergeten

Beloningen zijn natuurlijk altijd een goed idee: benoem wat je leuk vond ('ik vind het fijn dat je zo rustig bent aan tafel en even bij ons blijft'), een leuke sticker of stempel wanneer ze zich aan de afspraakjes hielden en bleven zitten (wanneer ze 5 stempels verzameld hebben kunnen ze dat dan bijvoorbeeld inwisselen voor 10 minuutjes langer opblijven, een extra verhaaltje voor het slapengaan, een film kijken, ...). 

Maar de les moet ook geleerd worden

Wil het kind écht niet eten? Dan wil het niet eten ... maar dan moeten er achteraf ook geen koekjes gevraagd en gegeten worden.

Leg uit dat "Ik heb genoeg" na twee happen echt moet betekenen dat ze geen honger hebben (kan gebeuren) en niet gebruikt worden omdat ze meer zin hebben in iets zoet. Op die manier straffen ze zichzelf: hun trucje om koekjes te eten in plaats van groenten, heeft niet gewerkt.

Gaan ze dan geen honger hebben? Jawel, maar dat is niets om over te panikeren. Het is geen fijn gevoel en ze zullen er snel uit leren. Eens ze écht honger hebben, krijgen ze een tweede kans ... om die groenten, die boterham of iets anders gezond (een yoghurt of een stuk fruit) op te eten.