6670fi.jpg

Je bent en doet genoeg, lieve mama. Zeker weten ...

15/04/2020

Ook vóór de coronatijden werden ouders overspoeld met goede adviezen. De opvoedboeken zijn bijna ontelbaar in bibliotheken en boekenwinkels. Nu komen er nog tal van spectaculaire ideeën en vernieuwende spelletjes op ouders af die ze met hun kinderen kunnen doen… Pfoe, … Je zou er moe van worden… En laat vermoeidheid zowat de grootste saboteur zijn die verhindert dat je de ouder kan zijn die je wil zijn .

Gewoon is goed genoeg… Alle dagen hetzelfde, niets spectaculair, daar genieten kinderen echt van. Heerlijk veel voorspelbaarheid en duidelijkheid en daardoor een enorm gevoel van veiligheid. Een mama die niet te veel haar best doet, maar er gewoon is, emotioneel en fysiek. Een mama is op haar best wanneer ze zorgt voor haar welzijn, letterlijk en figuurlijk.  Door goed te zorgen voor haar behoeften en gevoelens kan ze er wél-zijn voor de kinderen. Dus gewoon is goed genoeg, meer dan goed genoeg.

Een mama die probeert te functioneren vanuit een keurslijf, voelt onecht en daardoor onveilig. Een mama die lekker zichzelf is, voelt authentiek, vertrouwd en dus veilig. En dit gevoel van veiligheid is een basisvoorwaarde voor een kind om te leren, ontdekken, experimenteren en zijn/haar vleugels uit te slaan om de krachtigste versie van zichzelf te worden.

Let wel, het is belangrijk om op te merken dat ‘jezelf zijn’ niet hetzelfde is als ‘al je stressreacties gewoon leven’.  Laten we even het voorbeeld van boosheid nemen. Het is oké  om boos te zijn. Je mag gerust tonen wat jou boos maakt, wat voor jou belangrijk is. Maar alleen als je jezelf in de hand hebt en op een krachtige, beheerste manier een grens kan aangeven. Boosheid die je overspoelt, zorgt dat je dingen zegt en doet die je niet onder controle hebt, die vaak kwetsender zijn dan je bedoelde en waarvan je dus achteraf spijt hebt ... Zo'n boosheid voelt heel onveilig aan omdat je kind voelt dat je jezelf niet in de hand hebt. Jezelf zijn is je tonen in wat je voelt en nodig hebt vanuit kracht en beheersing en dus niet vanuit overspoeling of een gevoel van machteloosheid. Jezelf zijn is vanuit rust jezelf laten zien zoals je bent, met al je kwaliteiten en je tekortkomingen. Jezelf zijn is tonen wat jou drijft, wat jij belangrijk vindt en waar jij gelukkig van wordt. Jezelf zijn is diep zakken in jezelf en leven vanuit jouw waarden en kwaliteiten.

Hoe sterker je jezelf laat zien, hoe krachtiger je zal aanvoelen, hoe meer je kind het gevoel zal hebben dat het bij je terecht kan wanneer het even zelf het Noorden kwijt is in de overspoeling van emoties en indrukken. Dus laat je niet uit het lood slaan door alle adviezen, ideeën en tips, maar zorg voor een warme, voorspelbare omgeving waar iedereen echt kan zijn, zich kan tonen in zijn gevoelens en behoeftes, een veilige omgeving waarin iedereen wordt gezien en tegemoet gekomen in zijn gevoelen zijn noden, een ideale voedingsbodem om te ontwikkelen en te groeien.  Een fijne plaats om jezelf te zijn; jij als moeder, als vrouw en als partner en je kinderen in hun puurste zelf.

En het enige wat hiervoor nodig is, is een mama die goed voor zichzelf zorgt, rust in huis (en de tuin) en flink wat humor en plezier. Natuurlijk kan dit ook betekenen dat je dingen wil doen, want dingen gedaan krijgen geeft voldoening en rust in je hoofd. En niets zo belangrijk als een mama die goed in haar vel zit. Daarnaast is het belangrijk om af en toe even gewoon te zijn, beschikbaar te zijn met je schoot om op te kruipen en armen om in te rusten, een veilige plaats om te tanken aan liefde, warmte en genegenheid.

En al de rest mag je overboord gooien. Doe enkel wat jou en je gezin deugd doet, waar jullie van opladen, wat voor jullie echt een meerwaarde biedt. Het mag gerust een beetje saai zijn. Saaiheid en rust vormen de ideale voedingsbodem voor creatieve ideeën van je kinderen, veel verbinding, liefde en ruimte om elkaar echt te zien, te voelen en te waarderen. Wees je authentieke zelf en dat is meer dan goed genoeg.

Als afsluiter zeg ik graag dat alles wat ik hier vertel uiteraard ook voor vaders geldt. Maar als mamacoach vertel ik enkel dingen die niet alleen sterk theoretisch onderbouwd zijn, maar die ik ook zelf aan den lijve heb kunnen ondervinden. En aangezien ik nog nooit heb kunnen voélen wat het is om papa te zijn, kies ik ervoor om te schrijven voor mama’s.

 

Meer informatie over ondersteuning voor mama’s en verbindend opvoeden kan je vinden op Mamacoach.