7099fi.jpg

Mama als manager

26/11/2020

De mails en betalingen van school opvolgen, afspraken bij Kind en Gezin inplannen, nieuwe dienstencheques bestellen, verjaardagsfeestjes regelen, weekmenu’s samenstellen, weten wanneer de truffelverkoop van de scouts valt, onthouden dat je propere reservekleren moet meegeven naar de opvang …  Dit zijn to do’s die (helaas) vaak grotendeels op de schouders van de mama’s onder ons terecht komen.

Al die dingen weten, onthouden en regelen, dat is wat een manager binnen een bedrijf doet. Als mama zijn we dus eigenlijk vaak de manager van ons gezin. En dat is mentaal belastend.

Zeker omdat we, naast het bedenken, onthouden en regelen van dit alles, het vaak ook effectief zelf doen. We maken niet enkel die afspraak bij Kind en Gezin, we gaan er ook naartoe met onze kinderen. We stellen niet enkel de weekmenu’s samen, we koken ook. We denken niet enkel aan die reservekleren, we pakken ze ook in. Enzovoort.

We doen met andere woorden dubbel werk: denken én doen. Maar dit is niet wat een manager in een bedrijf doet. De manager bedenkt, beslist, onthoudt, regelt. En laat anderen het werk effectief uitvoeren.

Hier had ik het onlangs over met een andere mama tijdens een coachingsgesprek: ze vertelde dat zij ’s avonds de kleren klaarlegt voor haar dochter van 4 en dat ze bij de keuze van de kleren rekening houdt met het weer en met wat haar dochter die dag op school gaat doen (bv. turnen, naar het park gaan,…). En ’s ochtends kleedt ze haar dochter dan ook aan. We kwamen tot de conclusie dat ze haar dochter op die manier eigenlijk twee keer aankleedt: een keer in haar hoofd en dan nog een keer in het echt. Dubbel werk dus. Denken en doen.

In deze managerrol ligt eigenlijk ook meteen de oplossing: probeer een deel van het uitvoerende werk uit te besteden aan je partner. In het voorbeeld van hierboven: beslis jij over de kleren van de kinderen en leg je ze klaar? Laat je partner de kinderen dan aankleden. Stel jij de weekmenu’s samen? Dan kan je partner misschien koken. Of heb jij tijdig een taart besteld voor de verjaardag van je zoon of dochter? Laat je partner die dan oppikken. En ga zo maar door.

Soms wordt ook aangeraden om een deel van de taken volledig over te dragen aan de partner. Zo kan je jouw partner bijvoorbeeld vragen om volledig verantwoordelijk te zijn voor de afspraken met Kind en Gezin of voor de verjaardagsfeestjes. Dit betekent dan wel dat je deze taken volledig moet kunnen loslaten en je niet mag moeien met hoe hij of zij dit aanpakt. En dit eigenlijk ook niet mag opvolgen, want ook dan doe je weer dubbel werk.

Heel wat mama’s vinden dit moeilijk. Dus zoek uit wat voor jou best werkt. Blijf je liever zelf in die managerrol? Prima, maar probeer dan meer van het uitvoerende werk te delegeren.  Zo leg ik bijvoorbeeld ’s avonds de kleren van de kinderen klaar, steek ik reservekleren in de tas en zet ik ook alvast het fruitdoosjes, koekendoosje en de brooddoos klaar om mee te nemen naar school en de melk en tuitbeker om mee te nemen naar de onthaalmoeder. En dan kan mijn vriend ’s morgens, wanneer hij de ochtendshift heeft, verder: kinderen aankleden, brooddoos etc. vullen en alles in de tassen steken. En mijn neiging om hem op te volgen of te controleren ben ik voor doordat er een checklist aan de ijskast hangt met wat er allemaal in de tassen moet zitten (inclusief de knuffels waar ze ’s nachts mee slapen), zodat hij zeker niets vergeet.