Mijn zoektocht naar een gezonder leven: the only way is up!

Bewuster eten, dat lukt in elk geval (voorlopig) redelijk goed. Dat betekent uiteraard niet dat er niets ongezonds op het menu heeft gestaan (dat is ook niet mijn doel). Maar het betekent wel dat ik beter besef wanneer ik echt zin heb in iets van snoep/chips/...., of wanneer ik gewoon denk dat ik er zin in heb uit gewoonte. En als ik er écht zin in heb, eet ik er ook gewoon met smaak van. Zonder schuldgevoel.

Zo stonden er deze week na relatief lange tijd (lees: drie weken, dat is lang voor ons ;-)) nog eens frietjes van de frituur op het menu. Normaal is dat zowat een wekelijkse traditie. Dat het er nu even niet van was gekomen heeft niets te maken met mijn zoektocht naar gezondere voeding, maar wel met het feit dat onze "stamfrituur" gesloten was. En ik kan je zeggen: die frietjes (en de bijhorende bicky chicken of course) hebben mij zó hard gesmaakt. Inclusief de huisgemaakte tartaarsaus :-D Ik heb daar echt oprecht van genoten.

Als ik zo in mijn app kijk naar wat ik eigenlijk allemaal heb gegeten de afgelopen dagen, moet ik wel zeggen dat dat eigenlijk allemaal vrij gezond is. Af en toe eens een klein koekje of snoepje, maar zelfs niet elke dag. Nochtans heb ik niet het gevoel dat ik mezelf iets ontzeg, integendeel. Maar ik denk gewoon beter na of ik mij niet beter ga voelen van een kom soep met een cracker erbij dan van een portie chocola of chips. En meestal is het antwoord dat de soep mij een beter (lees: energieker, verzadigder) gevoel zal geven, en kies ik dus daarvoor.

Wat bewegen betreft, is er geen spectaculaire vooruitgang maar ook geen achteruitgang. Ik ga nu wekelijks een uur sporten in een groepsles bij mijn vaste kinesist, en dat doet mij deugd. Voorlopig is dat voor mij genoeg, al probeer ik hier en daar natuurlijk wel nog een extra wandeling ofzo er in te proppen. Maar in de regen wandelen, dat haat ik. Dus je kan je voorstellen dat dat in sommige weken niet vaak is gebeurd ;-)

En wat mijn mindset betreft wil ik toch gewoon even één aankoop delen die voor mij revolutionair is: deze week kwam er hier een noise cancelling headphone in huis. Een grote hoofdtelefoon die helpt om achtergrondlawaai te dempen. Ik had er mijn twijfels bij, maar besloot toch eens een degelijk basismodel uit te testen. En man man, wat een wereld van verschil. Ik ben nogal hooggevoelig - omgevingsgeluiden uitfilteren is voor mij heel moeilijk. Een beetje hulp daarbij is dus gigantisch welkom. Nu luister ik ‘s middags rustig naar een podcast terwijl ik naast mijn dochter zit die even pauzeert achter de tablet. En zo laden we allebei onze batterijen op. En ik ben niet geforceerd om mee te luisteren naar de zoveelste soap van Roma & Diana op youtube (ik veronderstel dat mijn dochter niet de enige is die daarnaar kijkt?).

Kort samengevat: het gaat de goede kant op. Ik bruis nog niet van energie, maar dat had ik ook niet verwacht. Maar ik voel wel dat het beter gaat. Dat ik wat beter mijn batterijen kan opladen en naar mezelf kan luisteren.

The only way is up! :-)

Deze blog verscheen eerder hier.