Na de smartphone, de smartcrib: deze wieg weet alles van je baby
Sensoren
Babyfoons kunnen nu al enkele van die functies weergeven: ze geven de temperatuur van de kamer aan, met een camera kan je (soms) zien of de baby wakker is of in zijn slaap een beetje 'neut' en het belangrijkste: je weet wanneer ze wenen. Maar het Google-idee gaat veel verder: ze willen verschillende sensoren in de wieg bouwen die allerlei dingen kunnen meten. De infraroodsensor zal bewegingen in het donker helpen waarnemen, een andere sensor meet de luchtkwaliteit of spoort ook koolstofmonoxide op. Zo kan een CO-vergiftiging vermeden worden.
Daarnaast komt er ook een sensor die zal aangeven of de baby een vuile luier heeft - en eerlijk, we zijn wel eens benieuwd hoe ze dat gaan klaarspelen. Natuurlijk, als je er een uur of twee laat overgaan, is de 'voorspelling' of 'waarneming' dat het kind een vuile luier zal hebben bijna altijd correct...
En dat is nog niet alles: ook de hartslag, lichaamstemperatuur en aantal bewegingen van de baby zullen gemeten worden. Google voorziet zelfs een alarm dat kan afgaan als een indringen de kamer binnentreedt... en als het kind zelf uit de wieg klimt.
Een microfoon registreert of het kind weent, en als dat zo is, dan begint een projector bewegende diertjes te tonen op het plafond en een muziekje af te spelen. Tegelijk zou een algoritme op den duur leren waarom de baby weent.
Willen we het wel weten?
Of en wanneer het er komt, is niet duidelijk: het was een patentaanvraag, misschien wordt het wel nooit gebouwd of wordt het gewoon te duur. Maar het doet wel de vraag rijzen: zou het iets handig zijn? Ouders (en zeker bij een eerste kind) zijn onzeker - we kunnen er over meespreken. De helft van de tijd dat wij niet sliepen tijdens dat eerste jaar was niet omdat de baby wakker was, maar omdat we aan het twijfelen waren of we nu moesten gaan kijken of niet. Of we hem zouden wakker maken om te eten of niet (toch maar niet, uiteindelijk). Dus op dat vlak lijkt meer informatie (zonder de baby wakker te maken!) exact wat nodig is: dan wéét je wat het is (of niet is) en kan je lekker slapen.
Of... niet. Want dat zou betekenen dat die gemeten informatie altijd betrouwbaar is, en dat is waarschijnlijk niet zo. Bovendien, met meer informatie gaan er zich weer andere keuzes opdringen. Wat als de sensor aangeeft dat de pamper vol is... ga je je dan verplicht voelen hem te verversen, ook als dat betekent dat je babylief wakker maakt? Een slapende baby maak je beter niet wakker, toch? Ook niet om eventueel wat luieruitslag te vermijden... maar wat als die uitslag al erg is? Dan voel je je een slechte ouder de dag erop als kindlief schreeuwt van de pijn bij het verversen. Phoe.
Idem voor koorts. Het zou je ongerust maken en nog minder slaap bezorgen als je telkens weet wanneer de kleine koorts heeft. Of als het alarm zegt dat ie te weinig beweegt...
Is niet weten soms niet beter? Het lukt nu toch ook?
