Ode aan de rommel
Een nieuw jaar staat voor de deur.
Ze willen een kerstboom, kerstballen, kerstlichtjes … kerstgedichtjes ...?
Maar eigenlijk wil dat zeggen: een mama met een heel veel gesleur.
En na de kerstvakantie als zij, oef, eindelijk weer naar school gaan
De jaarlijkse vraag waar moeten NU ALWEER
Die vervloekte dozen staan ...
De zolderkamer is in 10 jaar tijd zowat ontploft
Als ik in dat nieuwe jaar dan nog wat tijd over heb
Moet misschien daar
nog eens worden afgestoft?
Rommel 10 jaar lang in elke kamer van het huis
Barbies, beren, paarden, Babyborn in blank en in zwart
Baby Anabel en alle poppen ergens tussen in
Lego kapla Playmobil
dino's, strips, 'Waar is Wally’ boeken
Echt alles wat je wil
Geloof me in alle hoeken
Een knuffeldoekje op de trap of in de hal
oh neen datzelfde knuffellapje versleten roze met een handje kwijt
(ja de hond kreeg pas te laat spijt)
Dat elfde doekje in de keuken, in de zetel, naast de wc en in de dressing.
MAMAAA ik ben mijn doekje kwijt!
Huilen brullen smeken
Gered, mama vond het onder het deken.
Opruimen en ontspullen, dat is mama's grote wens
Want mama is nu een groot mens
En volgens mama's favoriete boekje 'flow'
Gaan we heerlijk ontspullen, ja nou …
Maar als ik met zo'n raar gevoel in mijn buik tussen hun spullen duik.
Al hun poppen definitief wil ontruimen,
al het speelgoed in huis wil gaan wissen.
Dan voel ik die krop in mijn keel en weet ik ....
Wtf, ik zou die rommel missen!
Neen, nu onstpul ik nog even niet.
Het gaat niet over het gemis van 100 Playmobil-ventjes
Maar wel van die ontelbaar vele mooie momentjes.
De herinnering die leeft ...ja zelfs
Als er zelfgemaakt slijm in het mooi tapijtje kleeft.
Het zijn hun mooiste kinderjaren die zijn voorbij gevlogen
10 jaar, het was zo voorbij.....
dat ik al die jaren stiekem droomde van ons huis weer rommelvrij!!!
Bij deze ben ik op het besef gekomen dat niets is minder waar
Elke moederdag die ik bewaar,
elk stuk speelgoed waar ik moedeloos van word
Zal ik koesteren ....
Ja liefst nog eens een dikke 10 jaar.
Mama van 4
