7573fi.jpg

Ons oudergevoel zei dat er iets niet klopte: vervolg

28/07/2021

Op 9 december beviel ik van mijn dochtertje Lore. Ons oudergevoel zei toen meteen dat er iets niet klopte (lees hier meer). Toch zeiden verschillende artsen ons dat alles oké was. Op kerstavond gingen we eten bij mijn papa. Hij had Lore op zijn armen en zei dat haar ademhaling en haar uiterlijk er niet goed uit zagen. Ze had blauwe kringen rond haar ogen en zag lijkbleek.

Mijn man zei dat we maar best naar huis reden want onze oudste zoon moest zijn bedje in. De volgende dag zou het al zwaar worden en dat was het zeker, vooral heel emotioneel!

Onderweg naar huis twijfelde mijn man of hij naar huis zou rijden of naar het ziekenhuis. Hij vond dat we wel één nachtje thuis konden overbruggen en de dag erna naar het ziekenhuis konden gaan. Tot we de afrit bij het ziekenhuis naderden en hij ineens een snok aan de stuur maakte en we zo toch ineens bij de spoedgevallen van het ziekenhuis stonden.

Het ging allemaal zo snel in het ziekenhuis, we werden meteen naar de behandelkamer op spoed gestuurd. Lore werd aan de hartmonitor gelegd, om haar hart en longen goed in de gaten te houden. Opeens stormden de arts en de verpleegkundige binnen. Ze zagen op de monitor dat Lore een apneu deed van 30 seconden lang en dat het er wel 40 per uur waren. Ze werd meteen aan de zuurstof gelegd om te kijken of de apneus zouden minderen of stoppen. Bloed werd geprikt om haar bloedwaarden na te kijken. Na een paar uur kwamen ze zeggen dat er niets gevonden was in het bloed en dat de apneus al heel wat verminderd waren. Ze zouden bekijken of we naar huis konden.

Ongeveer een half uur later stonden ze terug in de behandelkamer. Ik kreeg te horen dat Lore opgenomen zou worden voor de apneus. Ze wilden heel wat onderzoeken doen. Een kindje van twee weken oud die zoveel apneus deed, leek hen toch abnormaal. Mijn man was naar huis om ons oudste zoontje in bed te leggen, ik belde hem meteen om het nieuws te melden en te vragen om toch maar wat spullen te brengen.

Nog een halfuur later stonden ze er weer, ze hadden contact gehad met de intensieve afdeling. Ze waren alles op alles aan het zetten om haar kamer daar zo snel mogelijk klaar te hebben. Voor de arts leek het veiliger dat ze op intensieve lag, want daar konden ze haar beter in de gaten houden. Intussen hing ze aan een ander zuurstoftoestel dat positieve druk opbouwt in de longen en zo de longen openzet om geen apneus meer te doen. Ik belde meteen mijn man, hij was onderweg naar het ziekenhuis. Ons zoontje lag al in zijn bedje en de buren waren even komen babysitten. Helemaal over zijn toeren kwam hij aan op de spoed, net toen we vertrokken richting intensieve zorgen.

We moesten wachten in de wachtzaal tot ze aan alle monitors en zuurstoftoestellen gehangen was. Na een halfuur mochten we bij haar, daar lag ze dan helemaal ingewikkeld in een dekentje met wel honderd draadjes en kabels rond haar. Ik legde mijn armen op de rand van het bedje en keek Lore aan. De verpleegster deed haar uitleg, maar ik kon alleen denken ‘Waarom jij, mijn kleine meid?’

 

Wordt vervolgd ….

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes