Radeloos
Wat is het soms moeilijk.
En wat ben ik radeloos.
Die nachten …
Ze zijn ellendig.
Ik weet niet meer of je het te warm of te koud hebt. Daarom kleed ik je soms extra warm aan en een andere keer lekker fris ... Maar het helpt niet.
Ik weet niet meer of je honger hebt of ergens pijn hebt. Daarom geef ik je soms een papje of wrijf ik uren over je buikje ... Maar het helpt niet.
Ik weet niet of ik er goed aan doe om je te komen halen en te troosten of dat je moet leren om gewoon zelf flink te slapen. Daarom leg ik ‘s nachts soms kilometers af met jou in mijn armen en laat ik je op een andere nacht wenen tot mijn hart breekt ... Maar het helpt niet.
Radeloos ben ik, kleine meid.
Kon je toch maar gewoon vertellen wat het is …
En iedereen geeft raad en iedereen heeft een mening ... Maar ook dat... helpt niet …
Joyce
