3941fi.jpg

Tijd voor nieuw leven in de buik

4/07/2016

De laatste pilstrip vloog vorige week de vuilbak in. Mijn eierstokken dansen al een tijdje net iets te uitbundig bij het zien van borelingen en borstvoedende mama's. Tijd om van mijn baarmoeder opnieuw een warm nest te maken.

Het hele broedproces opnieuw

Ik probeer de kalmte te bewaren. Rust is essentieel wanneer je bewust wilt kunnen luisteren naar je lichaam. En toch is het moeilijk om niet van stapel te lopen of niet met mijn gedachten te verzinken in de tegenslagen van het vorige 'broedproces'. Toen gingen elf tergend trage en teleurstellende maanden voorbij, alvorens we die gewilde plus zagen verschijnen.

Jammer dat vrouwen geen inwendig alarm kunnen activeren om de vruchtbaarste dagen aan te kondigen. Nu moet ik het stellen met de Ladytimer app en een thermometer naast het bed. Als fervente scheefplasser laat ik de ovulatietesten namelijk liever voor wat ze zijn. Dat mikken op die piepkleine staafjes is absoluut niets voor mij (en al die wegwerprommel eigenlijk al evenmin). Weet je wat ook handig zou zijn? De power om hormonen te kalmeren zodat mijn lijf geen pingpongspel van verwarrende signalen kan zijn. Oeh, gevoelige borsten, gespannen onderbuik, doodmoe, hongerig, vier dagen overtijd. Zou het? Zou het? Nope. Daar zijn ze dan, mijn regels. Back with a vengeance. Na de onzekerheid krijg je er de krampen en extra rugpijn gratis bovenop. En toch neem ik dat er allemaal - niet altijd met evenveel plezier - bij. 

Zwanger worden? Ik?!

Moest je mij een jaar of vijf geleden gevraagd hebben of ik graag zwanger zou zijn, had ik waarschijnlijk eens goed gelachen en jou vervolgens compleet gek verklaard. Vandaag wil ik niets liever. Nog eens intiem en intens mogen beleven hoe een klein mensje groeit. Wie mijn schrijfsels een beetje volgt, weet misschien dat ik chronisch ziek ben, dat ik een titanium prothese in mijn ruggengraat heb zitten, en dat er volgens dokters toch een klok op mijn kinderwens staat. "Het kan, maar wacht er geen tien jaar mee", klonk het voor de rugoperatie begin 2012. Toen ik enkele maanden na mijn keizersnede (stuitligger in kleermakerszit) te weten kwam dat ik verder moet leven met een auto-immuunziekte (spondylartropathie) en fibromyalgie, groeide het verlangen om ons gezinnetje verder uit te breiden alleen maar. Vooraleer mijn prothese het begeeft of ik verder aftakel, wil ik zielsgraag twee veilig gehechte, zelfstandige, eigenzinnige en ruimdenkende kinderen grootbrengen. Lena (21 maanden) is alvast goed op weg. Zo heerlijk om haar avonturen en ontwikkeling van dichtbij te bewonderen. Ik kan niet wachten om te zien hoe ze haar broer of zus met open en liefdevolle armen zal ontvangen.

*Wordt vervolgd*

Bestsellers

cover ouders komen van mars

Ouders komen van Mars

€ 21.99
mok legendaddy

Koffiemok | legendaddy

€ 16.95
to do hero gezinsplanner

To Do Hero: Gezinsplanner

€ 18.99

Meilleures ventes