Vraag/antwoord: Hoe kan ik mijn baby van 13 maanden ‘s nachts toch wat langer laten doorslapen?

Energie stilaan op

Hallo,

Ik heb een vraag voor experte Lieve Van Weddingen. Ik heb haar vorige antwoorden op vragen steeds met veel interesse gelezen en merk dat ik zelf ook vastloop omtrent het thema slapen.

Mijn dochter is 13 maanden oud en heeft nog nooit doorgeslapen. En met doorslapen bedoel ik 6 uur slapen aan 1 stuk. Het maximum dat ze heeft gehaald is 5 uur en die nachten kan ik op 1 hand tellen.

Ze start de nacht in haar eigen bed op haar kamer. Daar slaapt ze 1 à 2 uur voor ze weer wakker wordt. Dan komt ze bij ons in bed en slaapt ze verder in de co-sleeper. Ze is echter heel onrustig 's nachts. Ze wordt om de 2-3 uur wakker en begint dan onmiddellijk te huilen. Ze zoekt op die momenten nabijheid bij mij.

Ze krijgt borstvoeding en tot nu toe leg ik haar steeds aan wanneer ze wakker wordt. Fysiek heeft ze deze frequentie volgens mij niet meer nodig, maar emotioneel duidelijk wel. Het is vaak de enige manier om haar snel rustig en in slaap te krijgen en ik heb ook simpelweg geen energie meer om eerst iets anders te proberen. De laatste weken wordt het in de loop van de nacht ook steeds moeilijker om haar weer naast me weg te leggen. Als ze nog niet diep slaapt, wordt ze onmiddellijk weer wakker en begint ze terug te huilen.

Waarbij we dus terug van voor af aan kunnen beginnen. Zo ben ik soms 2 uur bezig voor ik weer verder kan slapen. Wanneer ik toch tijdens een voeding indommel, heb ik 's ochtends enorm veel pijn in mijn rug. Zijdelings voeden heb ik geprobeerd, maar wil ze niet. Ze wil echt bovenop mij liggen.

Heb jij tips om hiermee om te gaan? Hoe kan ik haar helpen om toch wat langere stukken te slapen? Ik wil haar niet laten huilen (ik heb het geprobeerd, het werkt niet en mijn moederhart huilt nog harder mee), maar mijn energie en geduld raken stilaan op. Ze hoeft van mij zeker niet de hele nacht door te slapen, maar dit breekt me op. Ik sta er 's nachts ook alleen voor aangezien mijn vriend vaak weg is voor zijn werk, dus elkaar aflossen is eigenlijk geen optie.

Antwoord Lieve

Ik lees verschillende elementen in je mailtje. Je kindje is 13 maanden oud, begint de nacht in de eigen kamer en je geeft borstvoeding. Tot nu hadden jullie 's nachts een ritme van de borst aanbieden  waardoor ze terug in slaap viel.

De laatste weken gaat het een beetje anders omdat ze moeilijk in slaap valt. Zoals je wel weet, gaat alles bij kinderen in fasen en zeker de eerste twee jaar is dat een enorme rollercoaster. Gewoontes veranderen soms zonder dat wij ouders begrijpen wat er aan de hand is. "Waarom!??!" vraag je je dan af. We gaan het antwoord nooit weten. Er is maar één iemand die het antwoord weet en dat is je dochter. Maar ze kan niet praten. Het is te zeggen: ze kan geen woorden uitspreken. Maar ze zegt duidelijk: "Ik wil dicht bij jou zijn, mama. En de laatste weken een beetje dichter dan vroeger. Maar geen paniek. Op een dag ga ik het een beetje minder hard nodig hebben."

Waarom nachtvoedingen?

Ik lees ook dat je gelooft dat ze fysisch die nachtvoedingen niet nodig heeft. Veel moeders helpt het om dat in een ander daglicht te zien. Er is daar ook veel onderzoek naar gedaan. Google is daarbij je beste vriend. In elk geval zijn nachtvoedingen ook voor peuters helemaal niet ongewoon. Mohrbacher en Stock (2005) geven aan dat veel kinderen tot in de peuterleeftijd nog lang wakker worden voor een voeding. Redenen om wakker te worden zijn divers; denk aan honger, tandjes krijgen, ander slaappatroon, eenzaamheid, nieuwe stap in de ontwikkeling. Als je al deze redenen op een rij zet, dan voel je instinctmatig dat het helemaal geen onredelijke vraag is van je kindje om nachtvoedingen te krijgen om de 2 of 3 uur. Doorslapen is enkel in onze Westerse wereld een big issue. In andere landen zijn ze daarmee zelfs niet bezig. Ook langere stukken slapen is iets wat in andere culturen niet bevraagd wordt. Het is gewoon zo. Baby's en peuters worden geregeld wakker 's nachts.

Hoe blijf je toch een blije mama?

Maar jij hebt natuurlijk ook je grenzen en hoe zorg je ervoor dat je met al die nachtvoedingen nog een blije mama blijft? Eerst en vooral vraag ik mij af of je geëxperimenteerd hebt met jullie dochter onmiddellijk bij jullie op de kamer te leggen en niet eerst in haar eigen bed. Je moet je voorstellen dat ze eerst alleen slaapt en dan alleen wakker wordt. Dat alleen wakker worden, kan ervoor zorgen dat ze iets angstiger is in haar volgende slaapjes dan nodig. Daardoor is ze alerter en slaapt ze ook minder diep. Het feit dat ze ook direct huilend wakker wordt, kan daarvan een bevestiging zijn. Ze gaat bijna in paniek op zoek naar jou. Kinderen hebben eerst volledige afhankelijkheid nodig alvorens ze onafhankelijk kunnen zijn. Wanneer die overgang juist gebeurt, is voor elk kind anders. Haar direct in de co-sleeper leggen of zelfs in jullie bed kan de extra geborgenheid geven waar ze op dit moment in haar leven blijkbaar nood aan heeft.

Het is interessant dat ze bovenop jou wil liggen om te drinken. Kan het zijn dat je veel melk produceert? De melk stroomt trager tegen de stroom in en misschien vindt ze het daarom prettig om bovenop jou te liggen op te drinken. Misschien helpt het om haar aan te leggen aan de borst met de minste melk. Daarnaast kan het ook helpen om jezelf te ondersteunen met kussens zodat je zelf geen kracht moet uitoefenen om haar vast te houden. Ze zal dan aan de borst in slaap vallen en jij ook. De kussens liggen dan onder je armen dus je hoeft niet bang te zijn voor verstikking.