Waarom een kind van 4 jaar zo leuk is
Zalige tekeningen
Zo grappig. Tong in de mondhoek. Pure concentratie. En krassen maar. Want dat binnen de lijntjes kleuren lukt nog niet al te denderend. Maar plots zwiert je kleuter fier met de tekening in de lucht. “Het is klaar, mama! Hier! Speciaal voor jou!” En dan zie je Maya De Bij in het fluoroze of Olaf van Frozen in bruine stift. Maar het is de creativiteit die telt. En het is zo grappig, hoe zo’n kleintje zijn uiterste best doet om er iets moois van te maken. Buiten de lijntjes of niet. Juiste kleur of niet. Het doet evenveel plezier.
Onbezonnen gedrag vermindert
Je kent dat wel. Uitwerpselen willen aanraken (of zelfs opeten iewww). Accidentjes in het bad. Behangpapier van de muur trekken. Dat soort gedrag is – gelukkig – voorgoed verleden tijd. Oef. Thank God! Al kan je kleuter wel nog eens die kinderstoel een ander kleurtje geven. Of met het speelgoedautootje op je gsm-scherm krassen maken. Dat kan dan weer wél nog.
Tranen met een reden
Een jaar voordien kon je kleintje nog tranen met tuiten huilen om … ja … om wat eigenlijk? Je wist het soms écht niet. Je besefte alleen: hoe langer het duurde voordat je het begreep, hoe hoger de volumeknop van de huilbui werd gezet. Soms werd je er echt moe-de-loos van. “Lieverd. Wat scheelt er dan? Vertel het mama toch?” Een 4-jarige kan ook nog wel een beetje een dramaqueen zijn, maar je krijgt er nu wel een reden bij. Zo weet jij meteen wat er precies aan de hand is. Je kan in actie schieten, troost bieden, een alternatief geven … Enfin, een oplossing zoeken. En dat maakt niet alleen jezelf wat rustiger, maar ook je kleuter. Je 4-jarige begrijpt sommige dingen ook al beter. Wat ziek zijn betekent. Of dat mama eventjes moet werken en dat hij naar school moet bijvoorbeeld.
Zelfstandiger
Ja zo’n kleintje van 4 jaar is ook weer niet zó klein meer. Want hij kan al heel wat dingen zelfstandig. De afwas doen is uiteraard nog wat te vroeg. Maar zelf schoentjes aantrekken bijvoorbeeld. Kleertjes aandoen. Met de stofzuiger wat kruimeltjes opzuigen. Speelgoed opruimen. Jasje aantrekken én de rits dichtzippen. Dat zijn al héél waardevolle dingen waar je heel wat aan hebt. Halleluja. Lang leve de zelfstandigheid. Al wil je af en toe nog gewoon de onmisbare mama zijn, niet?
Vriendschap krijgt meer betekenis
Terwijl 2 jaar geleden vriendschap nog wat oppervlakkig was, krijgt vriendschap bij een 4-jarige stilaan meer vorm. Een vriendje uit de klas of uit dezelfde straat wordt plots een écht vriendje dat een vriendenboekje meegeeft, thuis komt spelen of jouw kleuter uitnodigt op zijn feestje.
Meer attracties in het pretpark
Als je meerdere kinderen hebt, is het soms een eeuwige strijd. Grote broer of zus mag al in Joris en de draak van De Efteling. Of in de attractie van Star Wars in Disneyland Parijs. Sorry schat, jij nog niet. Gelukkig kan je als 4-jarige al een beetje meer attracties doen, waaronder bovengenoemde. Dat is meteen dolle pret voor het hele gezin. Zo moet je, als moeder of vader, niet langer wachten op de rest van het gezin. Helemaal TOP. Maar tegelijkertijd knaagt het. Ze worden écht wel groot nu …
Nog altijd mama’s of papa’s knuffelbeer
Ja. Knuffelen kan en mag nog altijd. Terwijl een 7-jarige zich al eens zal generen. “Niet als mijn klasgenootjes kijken, mama!” “Niet in de sportschool, paps!” Zo’n 4-jarige maalt er niet om. Iedereen mag het zien. Want mama is mijn beste vriendin. En papa is mijn held.
Smelt.
