Waarom ongevraagde commentaar, of je nu de borst of de fles geeft, je negatief in je moederschap raakt
Op een zonnige dag in het park …
Een mooie zonnige dag. Mijn babyjongen en ik trekken er op uit. Helaas kan het Belgische zomerweertje soms heel plots keren. Tijdens onze wandeling begint het wel heel hard te regenen. We moeten schuilen. Nu heb ik zo'n kind dat onophoudelijk gewiebel moet voelen om te kunnen slapen. Zodra ik stop, doet hij zijn oogjes open. Hij brengt zijn lieve kleine handjes naar de mond.
Eén van de grote voordelen van borstvoeding is volgens mij het feit dat je direct kan voeden. Dus onder het afdakje aan de picknicktafel knip ik mijn borstvoedingsbeha open. We zitten in een natuurdomein. Het is heerlijk warm. De dikke regendruppels spatten open op het nog droge zand.
‘Puuuuuurrrrr natuuuuuuurrrrrrrr!’
Plots stopt er een bus senioren aan de ingang van het domein. Ze willen lunchen aan de picknicktafels. De organisator verontschuldigt zich. Hij vraagt of ik een beetje verder wil gaan zitten. Met mijn superjongen (zuigkracht 10!) nog aan de borst verplaats ik me.
Ongeveer 60 man passeert ons. En allemaal hebben ze een mening. Sommigen onder hen verkondigen heel luid: ‘puuuuuuuuuurrrrrr natuuuuuuuuurrrrrr!’ Drie bejaarde mannen kijken verlekkerd naar mijn open blouse en giechelen als pubermeisjes. Maar erger vind ik het groepje oude dames die geschokt iets als 'ongehoord' fezelen.
Achteraf had ik wel twintig dingen willen roepen, maar op het moment zelf overviel me een paar seconden de schaamte. En waarom eigenlijk? Omdat een paar preutse trutten negatieve commentaar fluisterden? Terwijl je toegeeft aan de natuurlijke behoefte van je boreling, in een natuurpark nota bene?! Ik las ergens over een moeder die melk spoot naar haar criticasters omdat ze geen ander verweer wist. Zo ver zou ik nu ook niet gaan, maar ergens begrijp ik het wel ... Die ongevraagde commentaar, of je nu deborst of de fles geeft, raakt je negatief in je moederschap. Je zou voor minder je volle borst ostentatief bovenhalen ...
