

Elke maand opnieuw zie je daar die dag naderen in je agenda, in het rood gemarkeerd (no pun intended): de dag dat de ‘rode vlag’ gaat wapperen. En elke keer opnieuw kan ik het niet nalaten om toch weer een paar dagen op voorhand een testje te gaan halen.
Want wie weet, mijn cyclus is toch wat onregelmatig? En nu kun je zelfs – met dank aan de vooruitgang – ook al even op voorhand testen of het raak is.
En zo gebeurt het weleens dat ik al om 9 uur aan de deur van de apotheker sta. Of ze al van ver zie blinken in de rayon van de supermarkt terwijl ik mijn gewone boodschappen doe. Want o wee, die paar dagen langer wachten... het kriebelt elke maand weer. Voor ik het weet, heb ik om de twee dagen ‘getest’ en is de zwangerschapstestjes-industrie weer een paar tientallen euro’s rijker.
Ik mag er eerlijk gezegd niet aan denken hoeveel paar laarzen ik ondertussen had kunnen kopen, of handtassen. Of eerder: salopettes of pyjama’s voor mijn zoontje, want eens je mama bent, is de kinderafdeling je walhalla.
En elke maand trap ik gegarandeerd in dezelfde val, want eenmaal dat grote verlangen er is om zwanger te worden, kan het gewoonweg niet snel genoeg gaan. Toch raad ik iedere vrouw die zoooo graag dat plusje wil zien verschijnen wijselijk aan om echt even te proberen wachten tot je effectief overtijd bent!
Want: