Mijn zoon heeft een eindeloze honger naar kennis – áls het onderwerp hem interesseert

Maar belangrijker nog: het ging eens een keertje niet over de ruimte! Ah nee, want Victor heeft sinds een paar weken een nieuwe interesse: kernbommen. 

Allez ja, nu niet dat hij de ruimte links laat liggen hoor, we zitten momenteel in een overlap. Maar het gaat hier de laatste tijd toch vooral over waar en wanneer kernbommen gedropt werden, hoeveel slachtoffers er vielen, hoeveel meter hoog de explosie kwam en ook ongeveer hoe ze werken. Ik vind het zelf weeral niet bijster interessant, maar goed, dat zal Victor worst wezen, en dus wordt ook mijn kennis deze dagen weer danig uitgebreid.

Flexibel als ik ben, paste ik meteen ons thuisonderwijs aan aan zijn nieuwe interesse. Nee, niet echt, maar hij tekende wel een grijze paddenstoelwolk en schreef er een tekstje naast over Tsar Bomba, de grootste kernbom ooit. En oh ja, hij toonde op de wereldbol op welk eilandje bij de Noordpool die bom als test gegooid werd. Aardrijkskunde, check!

Victors honger naar kennis lijkt eindeloos, maar spitst zich tegelijkertijd alleen toe op die onderwerpen die hij op dat moment interessant vindt. Wat hem niet ligt, gaat er het ene oor in, en voor meer dan de helft het andere oor weer uit.

En zo komt het dat hij op zijn acht en een half jaar bizar weinig weet over bijvoorbeeld dieren, want dat interesseert hem voor geen meter (hij aait ze wel graag, dat dan weer wel). Ter illustratie een greep uit zijn uitspraken van de laatste weken:

– ‘Allez, hoe heet dat dier nu weer met die strepen?’
‘Een zebra, Victor.’
– ‘Ah ja.’

– ‘En nu speel ik dat ik een puppy-koe ben!’
‘Bedoel je nu een kalf?’
– ‘Ah ja.’

– ‘Een T-Rexosaurus was een vleeseter.’
‘Een Tyranossaurus rex, jongen.’
– ‘Ah ja.’

En verder viel hij helemaal uit de lucht dat een kangoeroe een buidel had, en noemde hij een koala een panda. Maar toen ik hem zei dat een panda toch een zwart-witte beer was, kwam daar ook wel weer een ‘ah ja’ achter.

Ik ken kleuters die het op dat vlak een pak beter doen (de meeste, waarschijnlijk), maar oké, die weten dan weer niet dat de kernbom die op Hiroshima werd gegooid Little Boy wordt genoemd, dat er een energie vrijkwam equivalent aan vijftien kiloton TNT en dat er achteraf nog heel veel mensen aan kanker gestorven zijn door de radioactieve straling.

Gelukkig is hij qua taal, spelling en wiskunde wel meer dan goed mee, en die basis is uiteraard het belangrijkste. En zijn leergierigheid heeft hij ook nog, hoera! Ik slaap dus voorlopig nog op mijn beide oren.

Deze tekst verscheen eerder op moederaandehaard. Wil je meer weten over thuisonderwijs? Je vindt mijn ervaringsbundel hier.