Lieve mama's en papa's, mag ik even een (kinder)ziekte 'in the picture' brengen, waarvan veel ouders - en ook huisartsen - hoogstwaarschijnlijk niet weten dat je deze, ondanks vaccins, tóch nog kunt krijgen?
Begin van een hoest ...
Een tweetal weken geleden begon onze vijfjarige dochter te hoesten - zoals waarschijnlijk bijna álle kinderen deze tijd van het jaar. Zoals wellicht standaard gebeurt bij veel huisartsen, schreef de dokter van de huisartsenwachtpost puffers voor. Maar het beterde niet, integendeel. De hoestbuien - met soms slijmen - werden alsmaar feller, en de puffers leken totaal niet te helpen.
Toen de dochter op een nacht heel wat slijmen ophoestte en uitbraakte, ben ik - op aanraden van mijn man - naar de kinderarts gegaan met haar. De kinderarts had - door haar ervaring met eerdere patiëntjes - meteen een vermoeden voor twee mogelijke longziektes, waaronder kinkhoest. We werden onmiddellijk naar het labo gestuurd om een staaltje te laten afnemen, en de volgende dag werd ons bevestigd dat het inderdaad kinkhoest bleek te zijn.
Kinkhoest?! Hoe kan dat nu?
Kinkhoest, daar was ik (toen ik zwanger was) toch al voor gevaccineerd? En mijn dochter had toch ook al vier keer een vaccin voor kinkhoest gekregen als baby? Twee keer check! Maar ik was héél verbaasd - net als veel mensen aan wie ik dit vertelde - om te horen en te lezen dat je deze ziekte dus alsnog kunt krijgen ...
En de dochter?
De dochter blijft ondertussen felle hoestbuien krijgen, dag én nacht. Met tranende ogen, soms happend naar adem, helemaal verkrampt tijdens een hoestbui, hoestte ze al de longen uit haar lijfje. Heel vaak moet ze even bekomen van een felle hoestbui en is ze compleet buiten adem. Soms heeft ze pijn aan haar hartje, aan haar borstkas, of aan haar keel van dat harde hoesten telkens weer. Soms komen er slijmen mee bij het hoesten.
Ook elke kleine inspanning - gewoon de trap opgaan of 10m lopen - wordt telkens 'beloond' met een felle hoestbui. Koorts en verhoging wisselden elkaar af de eerste week.
Ook 's nachts wordt ze niet gespaard. De eerste nachten kreeg de dochter aanvankelijk gemiddeld om de twee uren een felle hoestbui, mét braakneigingen en slijmen, en vaak happend naar adem. Dat is enorm beangstigend om te zien als mama.
Sindsdien slaap ik naast haar op een matras op de grond, om haar meteen recht te helpen bij het hoesten, de emmer in de aanslag om de slijmen op te vangen, en om haar te troosten achteraf.
En de school?
De school en het CLB namen dit gelukkig meteen heel serieus, omdat deze ziekte zo besmettelijk is; alle ouders van de klasgenootjes werden de eerstvolgende schooldag geïnformeerd. Aan de ouders werd gevraagd om dit zeker ook te melden aan hun huisarts, mochten hun kinderen ook langdurig hoesten.
En de artsen?
Veel huisartsen weten blijkbaar zélf ook niet dat je deze ziekte nog kunt krijgen, ondanks alle vaccins; er wordt dus niet 'standaard' op getest. Het gevolg is dat kinderen soms héél lang met een hoest blijven lopen, en zo dus ook makkelijk andere kinderen kunnen besmetten.
Kinkhoest is de laatste weken/maanden blijkbaar enorm in opmars (ook in Nederland). Komt dit doordat bepaalde ouders - sinds de corona-shizzle - ook weigerachtig staan tegenover álle vaccins en hierdoor ook belangrijke vaccins voor andere (kinder)ziektes niet laten toedienen aan hun kinderen? Ik schrok wel toen ik las dat kinkhoest mogelijks zelfs dodelijk kan zijn voor baby'tjes die (nog) niet-gevaccineerd zijn ...
Wat kun je zelf doen als ouder?
Helaas kun je niet veel doen om de ziektesymptomen te minderen 🙁. Uitzieken is de boodschap ... (Eventueel kan de dokter wel een hoestsiroop voorschrijven om de hoestbuien 's nachts een aantal uren te 'temperen' ...)
Het enige wat je kunt doen - om verdere besmetting te voorkomen - is je kind zo snel mogelijk laten starten met een specifieke antibiotica-behandeling (en ook voor kwetsbare personen of zwangere vrouwen uit de directe omgeving van het zieke kind wordt dit aangeraden).
Alert zijn op de symptomen en zeker aan je huisarts of kinderarts vragen om je kind ook te laten testen op kinkhoest bij (langdurig) hoesten, is dus de boodschap! Want een geïnformeerde mama/papa is er drie waard, nietwaar? 😉
