mamas met kids aan kerstboom

De kersttafel: waar opvoedadviezen gratis zijn en champagne noodzakelijk

17/12/2025
Mamabaas
Door Mamabaas

Binnen een dikke week is het zover: de feesten.
Je weet wel: lichtjes, gezelligheid, lekker eten… en familie die collectief beslist dat jouw opvoeding een openbaar debat is.
Want kerst is eigenlijk één grote realityshow: “Wie is hier de ouder?”
Spoiler: jij. Maar dat is niet voor iedereen duidelijk.
Wij vroegen jullie frustraties en kregen… een therapeutische lawine. Hierbij het verslag, mét liefde, maar ook met de lichte paniek van iemand die al gourmetgeur ruikt in haar kleren.

1. “Die kleine moet zijn bord leeg eten.”

Ah ja. Want kinderen worden geboren met een intern hongerkompas, maar dat zetten we best uit met een portie schuldgevoel en aardappelkroketten.
En dan komt de klassieker:
“Vroeger aten wij gewoon wat de pot schafte.”
Klopt. Vroeger stond de pot ook op een tafellaken dat nooit gewassen werd. We groeien.

2. Jij zegt “nee” en iemand anders zegt: “kom, eentje kan toch”

Jij: “Nee, geen chocolade voor het eten.”
Familie: “Hahaha, kijk hoe schattig, hier een praline.”
Jij glimlacht. Je oog trilt. Je ziel verlaat je lichaam.
Het is alsof je thuis een verkeersregel invoert en familie meteen beslist: “Leuk voorstel, maar we doen hier aan vrije interpretatie.”

3. “Die mag niet van tafel terwijl er nog gegeten wordt.”

Dit is waar opvoedstijlen elkaar ontmoeten en niemand levend uit het gourmetstel komt.
Team A: we blijven zitten tot iedereen klaar is.
Team B: als je kind klaar is, is het klaar.
Team C (jij): ik wil gewoon vijf happen eten zonder dat iemand ‘mamaaa’ in mijn oor ademt.

4. “Kleuter weent in een vreemd bed. Dat is jullie fout.”

Jouw kleuter: 02:11, in een onbekend logeerbed, na 18 prikkels, 3 desserts en een kerstman die ’s nachts “cadeautjes komt brengen” (= inbreken).
Familie: “Dat komt door jullie aanpak hoor.”
Ja. Niet door het feit dat het kind plots in een vreemd huis slaapt waar de trap kraakt, de lichtjes knipperen en een nonkel om middernacht nog ‘ALL I WANT FOR CHRISTMAS’ inzet.

5. “Jullie opvoeding is te zacht.”

Deze komt meestal van iemand die:
•    ofwel geen kinderen heeft,
•    ofwel kinderen heeft die volledig uit zichzelf luisteren (dat bestaat)
•    ofwel zelf al drie keer “nu echt, als je niet luistert…” gezegd heeft vóór de soep.
En jij denkt: oké, interessant. En hoe is het in de afdeling ‘bemoeienissen’ vandaag?

6. “Iedereen zit op zijn smartphone.”

Kerst 2025: samen zijn in dezelfde ruimte, elk in een eigen universum.
Jij: “Zullen we een spel spelen?”
Zij: kijkt op alsof je vroeg om in ploeg de dakgoot te ontstoppen.

7. “Die van X kan dat al, hé.”

Amai ja. En die van Y sprak op zijn derde al Frans, zong opera en deed zijn eigen belastingaangifte.
Stop met vergelijken.
Elk kind heeft zijn tempo. En elk ouderpaar heeft al genoeg mentale tabbladen open staan zonder kerstcompetitie.

8. “De andere kinderen kunnen het altijd beter dan mijn kind.”

Je kind is op kerstavond plots de demo-versie met extra functies:
•    luid praten
•    rondrennen
•    servethelm maken
•    in de keuken verdwijnen “om te helpen”
•    en exact op dat moment een existentiële crisis over sokken
En dan zegt iemand: “Kijk, die zit zo flink stil.”
Ja. Dat kind is waarschijnlijk uitgeschakeld. Batterij leeg. Geniet ervan.

9) Gourmetten: de arena van de familiale spanning

Gourmetten is niet eten. Gourmetten is een test van je relatie, je zenuwstelsel en je ventilatiesysteem.
Er is altijd:
•    iemand die te laat is,
•    iemand die commentaar heeft,
•    iemand die zijn vlees “nog niet gaar genoeg” vindt,
•    en jij die denkt: hoe kan ik tegelijkertijd omdraaien, sussen en glimlachen?

10. “Daar dient al die champagne toch voor?”

Eerlijk? Dit antwoord is de meest volwassen copingstrategie.
Niet omdat je alles moet wegspoelen, maar omdat het mooi samenvat wat iedereen eigenlijk wil:
een beetje rust.
En desnoods in vloeibare vorm. Santé!