Oma wil dat haar zoon naar huis komt om voor zijn kinderen te zorgen terwijl zijn vrouw bevalt

De vrouw beschrijft de situatie als volgt op Reddit: ‘Ik ben een vrouw van 71 en heb een zoon van 39. Negen maanden geleden moest zijn vrouw (36) bevallen van hun vierde kindje. Haar bevallingen duurden telkens heel lang, en de laatste twee keren werd ze ingeleid. 

Mijn man (72) en ik waren bij hen thuis aan het babysitten op de drie oudere kinderen, een jongetje van 5 en twee meisjes van 4 en 2. Mijn schoondochter werd om 8u ’s morgens ingeleid, en tegen 1u ’s middags was er nog niet veel vooruitgang te merken. Aangezien de kinderen behoorlijk druk zijn, belde ik mijn zoon en vertelde hem dat hij een paar uur naar huis moest komen om te helpen, want het zag er toch naar uit dat het nog lang zou duren. 

Ze wonen op een halfuurtje rijden van het ziekenhuis, dus hij kon gemakkelijk terugkeren als er iets gebeurde. Het is dus niet alsof hij niet aanwezig zou zijn bij de geboorte van zijn kind, want ik begrijp natuurlijk dat dat een belangrijk moment is voor hem en zijn vrouw. 

Mijn man was zwaar beledigd door mijn vraag en zei me dat ik  er maar voor moest zorgen dat het lukte, al was het door de kinderen om te kopen met snoepjes of wat er ook maar werkte voor ons. Hij zei dat hij zijn vrouw onder geen beding alleen zou laten, tenzij er een noodgeval was met één van de kinderen en er bijvoorbeeld één van hen naar het ziekenhuis zou moeten of zo. 

Ik antwoordde hem dat de kinderen zijn verantwoordelijkheid zijn, en dat ze niet konden verwachten dat we de hele tijd zouden babysitten als het dagenlang zou duren. Hij zei daarop dat we er niet mee hadden moeten instemmen om te babysitten als we ons niet aan ons woord konden houden, want niemand weet op voorhand hoe lang een bevalling duurt, maar dat hij iemand zou bellen om over te nemen, waarna hij het gesprek afsloot. Drie uur later kwam er iemand opdagen die het van ons overnam, en wij gingen terug naar huis.

We boden de volgende dag aan om een paar uur te babysitten, maar dat aanbod werd geweigerd. De mensen die het van ons hadden overgenomen bleven tot de baby geboren werd en mijn zoon terug naar huis kwam. 

Sindsdien hebben ze ons niet één keer gevraagd om te babysitten, maar ze laten soms wel een betaalde babysit komen. Dat vinden we echt geldverspilling, aangezien wij gratis beschikbaar zijn. Als we zelf op bezoek gaan dan zien we de kleinkinderen, maar zij komen zelden bij ons op bezoek – veel minder dan vroeger.  

Ik heb geprobeerd om te praten met mijn zoon en schoondochter, maar ze zeggen dat ze zich niet gerespecteerd voelen door ons omdat we “hen zelfs niet in alle rust konden laten bevallen”. Mijn echtgenoot en ik vinden allebei dat ze overreageren, aangezien ze pas bevallen is om 7u de volgende ochtend, 23u nadat ze ingeleid werd. Onze zoon had ons dus heel gemakkelijk een paar uur kunnen helpen met de kinderen.

Was het fout van mij om te verwachten dat mijn zoon ons kwam helpen terwijl zijn vrouw ingeleid was maar er nog geen vooruitgang was?’ 

Wauw, ongelooflijk dat ze zelf het antwoord niet weet op die vraag ...