mama met newborn baby

Wow! 5 spectaculaire bevallingsverhalen die jullie ons doorstuurden

27/03/2023
Mamabaas
Door Mamabaas

Wellicht zijn we niet de enigen die het altijd weer zalig vinden om bevallingsverhalen te lezen. Want wat is er mooier dan die allereerste kennismaking? We waren eens benieuwd of jullie misschien spectaculaire verhalen te vertellen hadden over de manier waarop jullie kindje geboren werd. Kwam je kindje met een ongelooflijke ‘bang’ in je leven, op een ietwat minder getimed moment, of op een andere onvergetelijke manier? Deze mama’s deelden hun niet-zo-doorsnee verhaal, en wow! 

  1. Lies: ‘Mijn jongste dochter was er op een halfuur. Ze is, putje winter, langs de kant van de weg geboren, in de auto. Ook de ambulance was er niet op tijd, het was gewoon mijn man en ik. Heel bijzonder. <3‘
  2. Cathy: ‘Ik had bij mijn tweede kindje een stortbevalling. Tussen de eerste wee en het moment dat mijn dochtertje geboren werd zat er amper een uur. We waren net op tijd in het ziekenhuis en zijn niet verder geraakt dan de spoeddienst. In alle heisa reed mijn man nog tegen een ambulance aan de spoedafdeling, gelukkig niets ernstigs. Het was een bevalling die we nooit zullen vergeten, en het duurde een hele middag voor we beseften wat er ons overkomen was.’ 
  3. Caroline: ‘Mijn zoontje is onverwachts thuis geboren, in mijn bed om half acht ’s morgens. De marktkramers stonden voor onze deur, maar de ambulance kon niet passeren en dus hebben ze de markt moeten verplaatsen!’ 
  4. Stéphanie: ‘Bij mijn tweede kindje had ik weeën om de tien minuten, het was dus nog geen tijd om naar het ziekenhuis te vertrekken. Tot ik plots persweeën kreeg … Ons kleintje is thuis geboren, in de zetel, en werd opgevangen door de papa, nog voor de MUG en ambulance toekwamen.’ 
  5. Evy: ‘Ik had een mooi voorbeeld van bad timing. Mijn water brak net toen ik bovenaan de trap klaarstond om naar beneden te gaan. Ik ben uitgegleden op mijn vruchtwater en beneden tegen de kast geland. Gelukkig was alles oké met de baby, maar ik had mijn enkel serieus gebroken. Nadien had ik weeën, maar geen ontsluiting, zelfs niet na weeënopwekkers. Dus na twee dagen met een pijnlijke voet werd het uiteindelijk een keizersnede. Verdict: een prachtbaby, maar tien weken gips.'