15/08/2023. Een dag die ik nooit zal vergeten. De dag dat de zwangerschapstest een plusje vertoonde. Totaal onverwachts en ongepland. We zijn namelijk al trotse ouders van twee meisjes.
Met een bang hartje vertelde ik het aan mijn partner, ook hij had dit niet verwacht. Zijn mening was van in het begin duidelijk: hij zou dit niet aankunnen en hij wilde de zwangerschap onderbreken. Mijn hoofd ging daarmee akkoord, maar tot hiertoe krijg ik het maar niet over m’n hart.
Op vrijdag 01/09/2023 hadden we een afspraak bij LUNA in Gent. Na afloop van het uitgebreide gesprek en een echo hadden we gehoopt een beslissing te kunnen maken. Maar de echo maakte alles nog moeilijker dan het al was: volgens de arts ging het om een tweelingzwangerschap. Dit zou betekenen dat we direct van twee naar vier kindjes zouden gaan.
Dit zag ik zelf ook niet goedkomen en ik werd stilletjes aan overtuigd dat een zwangerschapsonderbreking voor onze situatie het beste zou zijn.
Tot ik op dinsdag 05/09/2023 langsging bij m’n gebruikelijke gynaecoloog. Zij deed ook nog een echo en volgens haar is er helemaal geen sprake van een tweelingzwangerschap. Nu is er bij mij natuurlijk terug grote twijfel. Het kindje wordt geleidelijk groter en er is ook duidelijk een hartje te zien.
Uiteraard ben ik me bewust van de impact op onze relatie en de veranderingen op alle vlakken. Maar emotioneel krijg ik het maar niet over m’n hart om ons baby’tje te laten wegnemen. Welke beslissing we ook maken, het voelt nooit als de juiste. Als hij toch bijdraait omwille van mij, kan dit zich later wreken - maar omgekeerd ook … :-(
