Geen idee of het te maken heeft met het weer, de gevreesde 28-wekentermijn die steeds dichterbij komt of het feit dat ik ondertussen al zeven weken thuis zit wegens moederschapsbescherming - maar de laatste dagen overvalt me een rusteloos gevoel.
Begrijp me niet verkeerd, de dagdagelijkse rust blijft zeer welgekomen. Wel mis ik een doel doorheen mijn dagen, iets waar ik mij nuttig door voel. Mijn to-dolijstje vol kleine projectjes is inmiddels afgerond en de huishoudelijke taakjes die zich elke dag opnieuw aandienen geven mij niet de allergrootste voldoening. Ik zie geregeld familie of een vriendin maar uiteraard niet op dagelijkse basis. Eerlijk gezegd is het soms wat eenzaam in mijn zwangerschapsbubbel. Mijn wereldje is beperkt tot moederen en me voorbereiden op baby 2.
En wat ik nog meer mis? Hardlopen. Fysiek mijn grenzen verleggen en even letterlijk alle zorgen van me aflopen.
Terwijl ik dit hier neerschrijf brult een kritisch stemmetje dat ik moet genieten van alle kansen die ik krijg. Ik krijg tijd om baby 2 zonder stress te laten groeien, tijd om er maximaal te zijn voor Céleste én tijd om de huishoudelijke taken overdag te doen zodat we 's avonds tijd voor elkaar hebben (wat zal het contrast groot zijn als dat kleine ukje erbij komt).
Buiten tijd zijn er nog zoveel elementen die maken dat ik mij dolgelukkig prijs en enorm dankbaar ben met hoe alles tot nu toe verloopt.
Bij de laatste controle op 26 weken bleek dat onze kleine man al meer dan één kilo weegt, dat is meer dan Céleste bij de geboorte. Babybroer ontwikkelt goed in mijn buik en voorlopig is er niets te zien dat het tegendeel aanwijst.
Ik werd door mijn liefste vrienden en familie verrast (in het vervolg iets beter liegen, liefje) met een babyshower. Bij Céleste was ik al bevallen voor de geprikte datum.
Ik heb intussen verschillende prenatale lessen en sessies zwangerschapsyoga achter de rug, wat tijdens mijn eerste zwangerschap allemaal pas na de geboorte zou opstarten.
Ziezo, bij deze heb ik de voordelen en het belang van deze 'stilte voor de storm'-periode nog eens voor mezelf opgelijst. Dit bij voorkeur bezig bijtje zet haar winterslaap vlijtig verder.
