10 kleine dingetjes die mijn dag helemaal goed kunnen maken

25/04/2024

Door Mama Lore

We weten allemaal dat het leven met kindertjes niet altijd over rozen gaat, en dat het met momenten behoorlijk … eh … vermoeiend is. Maar soms zijn het de kleine momentjes die je een mentale boost geven waardoor je er weer helemaal tegen kan. Deze kleine dingetjes bijvoorbeeld kunnen mijn dag echt helemaal goedmaken:

’s Morgens opstaan in alle kalmte, en de kindjes die me nog een kwartiertje rust gunnen. Zodat ik me op mijn gemak kan klaarmaken in de badkamer terwijl het huis nog in stilte gehuld is. En zodat ik rustig de tijd krijg om wakker te worden (da’s in het voordeel van mijn huisgenoten trouwens, want zo is de kans op een ochtendhumeur opmerkelijk kleiner!). Het gebeurt niet zo vaak, en net daarom geniet ik er heel hard van als het wel gebeurt. Zalig!
Mijn kindjes die me spontaan een knuffel komen geven, me bedelven onder de kusjes, op mijn schoot kruipen of ’s avonds samen onder een dekentje in de zetel willen zitten. Ik weet dat die dingen waarschijnlijk geen jaren meer zullen duren, en dus geniet ik er nu dubbel en dik van. Kan je daar ooit genoeg van krijgen eigenlijk, als mama?
Mijn kindjes die heel enthousiast zeggen: “Mama is lief!” Ook al weet ik dat ze dat zinnetje ondertussen een klein beetje misbruiken. Ze hebben al gemerkt hoe blij ik ben als ze dat zeggen, en dus gooien ze dat zinnetje nu ook in de strijd als ze merken dat mijn geduld op is of als ze een beetje te ver zijn gegaan. Ach ja, het blijft leuk om te horen, dus deze moeder laat zich met plezier manipuleren :-).
Heel hard moeten lachen, samen met de kindjes. Lachen is gezond, weet je wel, en wat kan dat deugd doen! De ene die een grapje vertelt (en dan voor de verandering eens géén pipi-kaka-humor), de andere die iets geks doet, mama die zich verspreekt, … Heerlijk om allemaal samen te gieren van het lachen!
Samen iets leuks doen, waarbij het ook echt gezellig blijft. Een spelletje spelen, een wandeling maken, een cake bakken, samen zingen en dansen in de living, maakt niet uit. Maar dan wel zonder dat er na twee minuten gezeurd wordt of dat er na vijf minuten ruzie is tussen mijn twee monstertjes. Jawel, het kan!
De kindjes op school afhalen, waarbij ze uitgelaten op mij af komen lopen en in mijn armen springen. Zalig toch, dat enthousiasme?
De kindjes die heel erg aan elkaar hangen. Een onbekende situatie, en meteen die twee handjes die elkaar simultaan zoeken om steun bij elkaar te vinden. Of de twee gaan ophalen in de opvang na school, en merken dat ze met hun tweetjes samen spelen. Smelt! Ze maken meer dan genoeg ruzie, maar ze kunnen ook echt niet zonder elkaar. Dat ze elkaar zo blindelings vertrouwen, voor elkaar opkomen of spontaan met elkaar spelen, dat maakt me helemaal blij.
Iemand die een complimentje geeft over mijn kindjes. Dat ze toch wel heel flink zijn. Dan groei ik instant 10 centimeter van trots.
Door mijn gsm scrollen en op een oude foto stoten. Of Facebook die me een herinnering van enkele jaren geleden toont. En dan helemaal vertederd zijn ‘Wat was hij nog klein toen!’, en tegelijk ook beseffen hoeveel we allemaal gegroeid zijn ondertussen. Hoeveel groter hij is geworden, hoeveel hij heeft bijgeleerd, hoe wijs hij is ondertussen. En hoeveel ik gegroeid ben als mama.
’s Avonds nog eens aan hun bedje kijken terwijl ze liggen te slapen. En overspoeld worden door trots en door liefde. Wat zijn ze mooi, als ze zo liggen te slapen. Eigenlijk zijn het toch twee engeltjes hé? ;-)