Gefrustreerde bakfietsmama

Beste onbekende,
Beste medefietser, automobilist, wandelaar, schoolgaand puberkind, buurtbewoner, meneer/mevrouw

Ja! Ik rijd met een (elektrische!) bakfiets! Ja! Ik heb hier goed over nagedacht! Ja! Mijn kinderen zitten veilig vastgemaakt in de gordel! Ja! Ze vinden het zelfs leuker om met mama mee te fietsen dan met de auto te moeten meerijden! Ja! Ik weet dat ik veel plaats inneem op het fietspad, maar ik sta aan de lichten altijd op een manier zodat ik niemand blokkeer!

Nee! Ik ben helemaal niet gevaarlijk met mijn kids onderweg (toch niet gevaarlijker dan met een gewone fiets of te voet). Nee! Ik overtreed NOOIT de verkeersregels als ik aan het fietsen ben. Nee! Ik heb geen behoefte aan uw commentaar.

Stel uzelf eens in mijn plaats. Ik ben een mama die niet meer met de auto rijdt omdat de frustraties van file, verkeersagressie, wegenwerken en parkeerproblemen te groot werden. Ik rijd elke dag ettelijke kilometers met mijn bakfiets: ik breng mijn kids naar school en de kinderopvang, ik doe boodschappen, ik ga werken,... Ik moet ook van punt A naar punt B geraken tenslotte.

Dus ik ben niet gediend met uw commentaar, uw frustratie en uw woede voor anderen en ik heb zeker en vast geen behoefte aan het feit dat u mijn 'kunnen' als moeder in twijfel trekt, dat doe ik zelf al genoeg.

Het zou maar eens uw dochter moeten zijn die onbeleefd en agressief behandeld wordt, dat zou u niet tolereren toch!?

Dus:

Ja! Ik ben een goeie mama en ik stel de veiligheid van mijn kinderen ALTIJD voorop.

Bedankt!

Katrien