mama ligt neer op bed en luistert naar muziek

Rust versus ratrace

10/03/2025

Zaterdag. Ik word wakker van het licht dat door mijn (niet zo dikke) gordijnen naar binnen valt, in plaats van door dat snerpende geluid van de wekker. Heerlijk. De kinderen zijn vandaag nog bij hun papa en komen pas tegen het avondeten terug. En intussen moet ik… helemaal niks.

Ik trek mijn comfy joggingbroek en een veel te grote trui aan, zet de koffiemachine op en kruip met mijn koffie en een boek (uiteraard) in de zetel. Dit is wat ik nodig heb. Een moment van rust, tijd en ruimte. Na weer een hele week gaan, gaan, blijven gaan. Een gevoel van tevredenheid overvalt me.

Maar na een tijdje vermengt een gevoel van onbehagen zich met dit tevreden gevoel. Zou ik niet beter de keuken opruimen? En misschien moet ik de was nu al doen in plaats van morgen, want dan zijn de kinderen er weer en heb ik misschien niet zoveel tijd. En dan is er nog die zak met spullen die al wekenlang in de gang staat. Misschien is vandaag wel de moment om die eindelijk eens naar de kringwinkel te brengen.

En zo zie je maar. Zelfs al valt de ratrace van werken – moederen – studeren – huishouden even stil, toch is dit nooit helemaal het geval. Ik denk dat we intussen al zo lang in deze ratrace zitten dat we ze verinnerlijkt hebben. We zijn als het ware zelf de ratrace geworden. Ons lichaam staat precies altijd aan. Wanneer de druk van buitenaf even wegvalt, voelen we nog steeds de druk van binnenuit. Alsof ons lichaam wat achterloopt. De stress blijft aanwezig.

En ik weet dat ik niet alleen ben. In mijn coachingspraktijk hoor ik het wel vaker: “ik moet eerst toch iets zinvol doen (kinderen, werken, huishouden,…) voor ik mag rusten”. Een overtuiging die er intussen bij ons allemaal zo ingebakken zit: ‘Rust moet je verdienen’.

Terwijl rusten net heel erg zinvol is. Want we weten allemaal dat we met lege batterijen helemaal niets meer kunnen van al dat werken en moederen en… Dus ik denk dat er weinig dingen meer zinvol zijn dan rusten (iets wat ik rationeel wel weet, maar waar ik zelf ook mee worstel).

Dus, ook al worstel ik met dit gevoel/deze overtuiging, toch kies ik er bewust voor om niet (meteen) in die ‘zinvolle’ actie te schieten en het voor een keer eens om te draaien: eerst rusten, dan weer racen. Dus maak ik leuke (rustige) plannen om langs mijn ouders en naar de bib te gaan.

Maar voor ik vertrek toch maar gauw even de vaatwasser uitladen….

….

Achja, volgende keer beter zeker?

P.S.: aangekomen in de bib valt mijn oog meteen op een boek met de titel ‘Miracle Morning – 6 dingen die je moet doen voor 8u ’s ochtends!’ Geen wonder dat we altijd druk ervaren. Gelukkig biedt de kringwinkel nadien een mooi tegenwicht, waar ik een boek zie liggen over ‘De kunst van het luieren’.

 

Deze blog verscheen eerder op Ergens Onderweg – Een zoektocht naar mijn eigen pad.