1. Sporten kan je darmen stimuleren
Genoeg bewegen is belangrijk voor een vlotte stoelgang. Maar ervaringen met té vlotte stoelgang zijn natuurlijk niet leuk. Probeer net daarom rustig op te bouwen. Geef je lichaam de tijd om te wennen. Probeer 30 minuten na je maaltijd te genieten van de gastrocolische reflex: je darmen worden dan actief door je spijsvertering. Als je stoelgang hebt kunnen maken, zul je met een geruster hart kunnen lopen. En neem misschien uit veiligheid de eerste keren gewoon toiletpapier mee.
'Ik ben voor het eerst opnieuw gaan lopen. Het voelde heerlijk, tot ik ongeveer tien minuten van huis weg was en plots een enorme drang kreeg om stoelgang te maken! Vreselijk! Ik was bang dat ik het nooit zou kunnen ophouden tot ik weer thuis was! De bosjes in dan maar, maar verdorie toch, geen wc-papier bij. De horror. Dat durf ik nooit meer!'
2. Urineverlies tijdens het lopen is niet gevaarlijk.
Wees daarin gerustgesteld! Het feit dat je niet goed kunt ophouden tijdens het lopen, zou wel een belletje moeten doen rinkelen. Praat erover en laat je eens onderzoeken. Tips over de juiste oefeningen kunnen soms heel snel een oplossing bieden. Maar wil je vooral supergraag lopen?
Ach wel, urineverlies is niet levensgevaarlijk, alleen wat ongemakkelijk. Als je trucjes vindt en gerustgesteld werd na een onderzoek, mag je doorzetten hoor. Je kunt je zeker eens informeren bij je gynaecoloog over een lange en dikke tampon om de plasbuis te steunen, een moderner en vrouwvriendelijk pessarium of een ander hulpmiddeltje.
En natuurlijk gelden ook hier weer dezelfde trucjes: vermijd dranken die je blaas irriteren, ga voor het sporten eerst even plassen, draag eventueel sportief ondergoed dat je perineum wat extra steun geeft en bouw gradueel op.
'Ik wil graag opnieuw sporten, maar tijdens het lopen kan ik mijn plas niet ophouden. Ik verlies best wel wat urine. Toen ik thuiskwam zag mijn peutertje mijn natte broek. Ik heb snel gezegd dat het zweet was, maar mijn buurvrouw knipoogde eens. Die wist wel beter! Nu ben ik bang. Ik denk dat ik te snel begonnen ben. Is het gevaarlijk? Is het te vroeg? Ik wil zo graag iets doen om weer in vorm te geraken!'
Dus onthoud goed: ongemakken zijn niet gevaarlijk. Sporten is belangrijk. Maar heb je bekkenbodemproblemen? Vraag dan toch best ook eens advies van een specialist.
3. RED-S of relatief energiedeficiëntiesyndroom bij sport
Last but not least zul je de infographics ook zien waar er verwezen wordt naar RED-S. Dat is een klachtenpatroon dat de uitputting van je lichaam beschrijft. We nemen elke dag energie op en verbranden energie. Bij sport stijgt dat verbranden van energie natuurlijk wel wat.
Als je evenwicht tussen opname en verbranden verstoord wordt, kan dat je hormoonbalans verstoren en in ergere gevallen ook zorgen voor (soms onopvallende) eetstoornissen, botafbraak en andere onaangename klachten.
Waarom komt dat hier aan bod? Niet om je af te schrikken, absoluut niet. Ik wil vooral gezonde sport stimuleren. Forceren is nooit goed. Besef in deze postnatale evenwichtsoefening heel goed dat je als nieuwe mama wat extra uitdagingen op je bord hebt liggen.
Je slaapt misschien moeilijk of weinig en we weten allemaal dat dat een invloed heeft op je energiepeil. Hetzelfde geldt voor je mentale gezondheid; je hebt het emotioneel misschien wat moeilijker. Daarnaast kan borstvoeding geven ook extra energie van je lichaam vragen.
Je voedings- en vochtinname is misschien nog niet optimaal en je lichaam gaat sowieso door een hormonale rollercoaster na de bevalling. Allemaal dingen die je risico op zo'n RED-S iets zouden kunnen verhogen. Leg je lat dus niet te hoog. Stap voor stap, je komt er wel!
Be kind to yourself! Stapsgewijs opbouwen is altijd het beste idee, voor alle vrouwen, dus niet alleen als je net bevallen bent. Soms zal het wat traag aanvoelen en wil je sneller gaan. Soms zal het aanvoelen alsof de volgende stap onbereikbaar is. Maar altijd is er een oplossing!
Weetje: ik kom graag even terug op die zes weken postnatale mijlpaal. Te vaak wordt die als aanvinkhokje gebruikt, alsof je lichaam 'klaar' is om terug te keren naar fysieke en sportieve activiteiten. Het genezingsproces duurt echter veel langer en daarom is het belangrijk om niet enkel bij opvallende problemen hulp te zoeken, maar vooral de focus te leggen op een preventieve aanpak, dus de symptomen van eventuele problemen te vermijden.
Vandaar dat drie maanden een betere richtlijn is als het gaat om weer beginnen na de bevalling. Het geeft je meer tijd om je goed voor te bereiden. Nogmaals: het is een advies en het hangt af van vrouw tot vrouw.
Als je arts of kinesitherapeut je eerder laat sporten, dan is dat prima en zal je bekkenbodem er vast wel klaar voor zijn!
Meer lezen?
Kinesitherapeut Hedwig Neels geeft in Het Bekkenbodemboek enkele belangrijke basisprincipes en preventieve guidelines mee voor een gezonde bekkenbodem. Ze legt uit hoe je bekkenbodemproblemen kunt vermijden, oplossen en hoe je best kunt omgaan met blijvende veranderingen of klachten. Met Het Bekkenbodemboek wil ze de onzekerheid en onwetendheid die veel vrouwen nog steeds rond dit onderwerp voelen wegnemen. Hedwig pakt de problemen op een positieve, empowerende manier aan, zonder ze te verbloemen. Het is een echte aanrader voor alle vrouwen met interesse in hun bekkenbodem en een uitstekend hulpmiddel om bekkenbodemproblemen uit de taboesfeer te halen.
- Met herkenbare getuigenissen
- Prachtige illustraties voor extra duidelijkheid
- Boordevol toegankelijke info en tips
Meer info vind je hier.
