Overgrootouders. Niet iedereen heeft het genoegen overgrootouder te worden. Het is een privilege om zo oud te mogen worden en je achterkleinkinderen te leren kennen. Ze spelen een minder grote rol in het leven van een kind dan grootouders, vaak omdat ze maar beperkt in de tijd aanwezig zijn. Maar een achterkleinkind dat geboren wordt, is het mooiste geschenk wat een (groot)ouder kan krijgen in de laatste jaren van diens leven. Dat heb ik aan de lijve ondervonden.
Toen onze oudste zoon geboren werd, leefden er nog drie van onze grootouders. Alle drie stonden ze na één dag in het ziekenhuis. In de zevende hemel. Onze oudste had als baby dus drie overgrootouders. Tijd kent echter geen genade. Inmiddels is hij bijna zes jaar en vandaag is de laatste van deze drie, mijn opa, overleden.
"If you love somebody, it hurts to let them go", zong Coldplay gisteren op het concert waar ik was. En het doet verdorie pijn. Ook al had hij een mooie leeftijd bereikt. Voor mij kon hij niet oud genoeg worden.
Ik kan niet over mijn opa praten, zonder mijn oma te vermelden. Tot haar overlijden twee jaar geleden, waren ze namelijk onafscheidelijk. Mijn oma en opa waren steeds zo trots op mij. Ze stonden heel mijn leven op de eerste rij bij elke gebeurtenis, mijn grootste supporters.
Toen ik hen bijna zes jaar geleden hun eerste achterkleinkind kon schenken, was het mijn beurt om trots te zijn. Het is heel bijzonder om je kind in de armen van je grootouders te kunnen leggen. Het was alsof ik hen zo toch een beetje kon bedanken voor alles wat ze voor mij gedaan hebben. Zoveel liefde.
Vandaag was er alleen maar leegte. De kindjes wilde me opvrolijken maar ik voelde me verdoofd. Het verdriet is nog te vers om het een plaats te kunnen geven. Ik deed de gouden ketting aan die nog van mijn oma is geweest in de hoop hun nabijheid te voelen. Het hielp een beetje, maar eigenlijk ook helemaal niet. “Let's go back to the start”, zong Coldplay ook gisteren. Wat zou ik dat graag kunnen om jullie terug te zien …
Ik ben zo trots op jou, opa. Ik ga je ontzettend hard missen.
